على بلد المحبوب ودينى

( حكاوى الزمن الجميل ).....(8)...... على بلد المحبوب ودينى
كان بمساكن الشركه التى يعمل بها والدى فى كفر الدوار سينما صيفى...الدخول للاطفال بالمجانى
عم على الكهربائى كان بيشغل السينما من الخارج عن طريق حجره علويه صغيره يطلع لها بسلم صغير
كان راجل طيب ينتظر حضورنا حتى يبدا فى تشغيل الاسطوانة كنت اطلب منه دائما (على بلد المحبوب ودينى ) لام كلثوم فكان عندما يرانا من بعيد يسرع ويشغل الاسطوانه ...كانت الكراسى عباره عن كنب من الخشب (دكه من الخشب)وكنا ناخد معانا ملايه تحمينا من النموس...طبعا كنا بنام طول الفيلم واذكر كنا كل مره نصحى فى فيلم غزل البنات على نجيب الريحانى وهو بيبكى فى اخرالفيلم ونسال : هو بيعيط ليه ؟
ومرت الايام وكبرنا ومبقيناش نروح السينما الصيفى .....
وفى عام 1956 العدوان الثلاثى على مصر...كنت وقتها فى جمعيه تحت اشراف النشاط المدرسى وكان شعارنا ( ما استحق ان يولد من عاش لنفسه فقط )
ذهبنا الى الشركه لنحصل على التبرعات لمنكوبى العدوان...اعطونا قماش جميل جدا دهبنا به الى ( الخياطه ) وكانت زوجةالعم على
...فرح بينا جدا وشجعنا على الروح الوطنيه ... وزوجته رحمها الله صنعت من القماش ملابس وقمصان نوم شتويه رائعه ولم تاخذ اجر على ذلك
كانت الدنيا بخير.. وكان القطار يتوقف فى كل المحطات لجمع التبرعات
وضعنا الملابس فى اكياس من القماش ( العبك ) وكتبنا عليها بالقلم ( الكوبيا ) وسلمناها للقطار....
حفظك الله يامصر من كل مكروه وسوء
(ماما عطيات)

وظيفتى ام

حكاوى الزمن الجميل......( 51 )...........وظيفتى : ( ام )
لم اكن اعلم انى بعد عشرين سنه من العمل فى السودان والتنقل من بلد لبلد انه لم يكن مكتوب لى ان ابقى فيها حتى اخر العمر
فعدت الى مصر الحبيبه لابدا من جديد...عدت وما معى سوى بعض الشهادات اهمها شهاده من كلية القران الكريم غيرت مجرى حياتى وحولتنى من مدرسة تربيه رياضيه فى الهواء الطلق الى مدرسة تربيه دينيه داخل الفصل
انا احب الشهادات .....؟!
فى يوم من الايام شعرت بالملل من البقاء بدون عمل وخصوصا وانى متعوده على الحركه والعطاء
بحث كثيرا حتى حصلت على وظيفه فى احد المدارس الكبرى ( مساعدة مدرسه فى الحضانه ) ..يعنى ابدا من الصفر
كنت سعيده جدا بهذه الفرصه ولم ابالى ان اخر عمل لى بالسودان كان رئيسه شعبه وعلى درجه عاليه وبمرتب كبير
كنت اعتبر كلمة حضانه جايه من كلمة ( حضن ) يعنى الطفل يسيب حضن امه الى حضن المدرسه
سالنى والدى رحمه الله وكان (بيك ) وفى منصب كبير سالنى باستنكار: بتشتغلى ايه فى المدرسه ؟
قلت بشجاعه : باشتغل ( ام )
بحثت فى الكتب عن سيكولوجية الطفل....وما يناسبه من الحكايات والالعاب وحولت قصص الاطفال الى قصص حركيه... واستخدمت بعض الخطوات والقفزات مثل : قفزه الارنب و قفزة الضفدع وجرى الحصان ...وغيرها
كنت سعيده جدا و انا اتامل سلوك الاطفال وبرائتهم ..( طبعا قبل اختراع الدش والانترنت )
مره الدنيا كانت برد وكانوا زهقانين من الفصل وزعت عليهم ورق والوان وقلت لهم ارسموا اى حاجه بتحبوها
وكانت مفاجاه ..كل الاطفال ر سموا صوره الهرم...ولما اقول ايه ده : يقولوا دا بيتك يا ماما عطيات ؟!
ياترى انا كنت فى نظرهم ايه ؟!
قضيت سنتين من عمرى فى الحضانه ا عتبرهم كانوا استراحه قصيره فى خلال الاربعين سنه التى قضيتها فى التدريس
انتبهت ادارة المدرسه لمؤهلاتى ونقلونى الى القسم الاعدادى وقالوا انها اكبر من الحضانه
وفى الحقيقه انها كانت مناسبه جدا لو يعلمون ...؟!
وفى لقاء اخر ان شاء الله مع
حكاوى الزمن الجميل( ماما عطيات )

يوم 12 ربيع الاول

حكاوى الزمن الجميل.......27...... يوم اتناشر ربيع الاول )
(يوم 12 ربيع الاول الدنيا اتخلقت من الاول.)....كنا نغنى هذه الكلمات فى الحفله المدرسيه بمناسبة المولد النبوى الشريف...
كانت المدرسه زمان فى الزمن الجميل تهتم بالتعليم كما تهتم بالانشطه وتعلمنا عن طريق الانشطه معلومات وتواريخ نقشت فى اعماقنا... وكما كان الزمن جميل كنا من جيل ( جيل الجميلات )....؟! كانت التلميذات تهتم بالنشاط كما تهتم بمذاكرة الدروس ...وكان هذا العصر يمتاز بالاصوات الجميله ايضا ....
فى يوم من الايام احتفلت المدرسه بالمولد النبوى الشريف فى ملعب شركة كفر الدوار حيث كانت المدرسه مجاوره للشركه...اقاموا لنا مسرح كبير ودعوا كل اولياء الامر للحفله ..وكانت اعمارنا وقتها ما بين 8 و11 سنه ....احدى البنات كان تغنى بصوت جميل اغانى ( ام كلثوم ) قبل ان نعرف نحن من هى ام كلثوم
وقفت تغنى على المسرح ( مصر التى فى خاطرى وفى فمى ) وكانت تلبس علم مصر الاخضر وبه هلال ابيض ونجمه واحده وكنت اقف خلفها مع ( الكورس ) كنت صغيره جدا ولم استوعب الكلمات وكنت اردد مع البنات وفى يوم من الايام ...وفى احدى الحفلات شاركتنا الفنانه ( لبلبه ) وكانت فى سننا تقريبا كانت تلبس فستان ابيض قصير وبكرانيش متل باليه بحيرة البجع....قدمت وعرضت وغنت ورقصت.....وبكيت انا ؟!
كان على الدور بعدها فى تقديم فقرتى ..وكنت البس ملابس ولد وطربوش..... واقول (هيله..هله.... على المدرسه يله ....على الغلب يله ) ورغم ان اولياء الامور صقفت وعجبها الا انى بعد نهاية العرض ذهبت وراء الكواليس وبكيت لمعلمتى؟! لماذا لم البس مثل لبلبه.... ولماذا البس لبس ولد .....اخبرتنى المعلمه انه علشان انا شاطره خافت عليا من الحسد ؟!
وعلشان الشطاره دى وقعت فى ماذق لن انساه طوال حياتى.......؟!
فى اول حفله لعيد الام ( لم يكن مر علينا عيد ام قبله ) وقفت على خشبة مسرح المدرسه اقدم ام التلميذه المتفوقه لتصافح ابنتها...وفوجئت بان كل تلميده احضرت هديه لوالدتها...كانت الهدايا تلف زمان فى الورق العادى واحيانا لا تلف وكانت عباره عن زجاجات ريحه او مناديل قماش ....
ولما جاء الدور على امى ولم اكن احضرت لها هديه احترت ماذا افعل ؟!تقمصت دور يوسف بك وهبى ) ومددت يدى لامى من بعيد وقلت : واما انتى يا اماه فلكى حبى وحنانى ) ...... )
يا حبيبتى يا امى صدقين حبى وحنانى اغلى من كل كنز فانى ......
والى اللقاء فى حكايه اخرى انشاء الله
ان كان لنا عمر تانى ( ماما عطيات ))

شكرا ساعى البريد

حكاوى الزمن الجميل........( 155 )....شكرا ساعى البريد
فى الزمن الجميل كان ساعى البريد يدخل البهجه على القلوب بمجرد وقوفه امام الباب وسؤاله عن صاحب الجواب
وكان يطرق الباب وينادى بصوت عالى ( جواب علشانك )
فى طفولتى كانت اول هوايه لى جمع طوابع البريد وكنا نتبادل مع الاصدقاء والجيران الطوابع المكرره عندنا وتعلمت منها حب الجغرفيا ورسم الخرائط وتلوينها بدون الشف من الكتاب
وغندما تعلمت الكتابه كنت اشترك فى كل المسابقات التى تقدمها الاذاعه واحيانا كنت افوز بالجائزه واحيانا لا ودائما كان يصلنى الرد بالبريد سواء بالفوز او غيره
مره اشتركت فى مسابقه فى القناة الخامسه تلفزيون الاسكندريه وكنت الفائزه بالجائزه وعندما ذهبت الى المبنى لاستلامها وبمجرد وصولى الى حجرة الاستعلامات شعرت برهبه شديده من المكان وقلت فى نفسى الله يكون فى عون المذيعه اللى بتبقى فى الاستديوا لوحدها فى مواجهة الميكروفون فى حجره مغلقه ؟!
كنت بتابع برنامج مايطلبه المستمعون وكل مره اطلب ( عيون بهيه للعزبى ) كنت ادلع اطفالى واغنى لهم و ( اهشتكهم ) على ايقاع الكلمات ( ولا حد عدا ولا حد هدى الا وقال ....) ...( كل الولاد فى كل البلاد قالوا....)
كنت حريصه دائما على ادخال البهجه والسرور عليهم وعندما ينقطع النور لم اكن العن الظلام كنت اعلمهم عمل بعض الاشغال الورقيه عمل مروحه -ملاحه - مركب -فانوس صندوق الدنيا ....وغيرها
وعندما لااجد الدقيق كنت احمر العيش فى الزيت واضع عليه العسل وكانه ( عيش السراى )
صحيح انا كنت احيانا ابقى زى امنا الغوله عندما كنت اصر عليهم على شرب البيض النى مع اللبن على غير ريق وحتى بعد ماكبر وبقوا دكاتره كنت اصرعليهم بشرب الحلبه بالعسل
والى لقاء اخر ان شاء الله
ماما عطيات

لن نزرع الشوك

حكاوى الزمن الجميل.......83............لن نزرع الشوك
سنة 1969 استلمت العمل فى احدى المدارس الثانويه التى تبعد عن مدينة الخرطوم 24 ساعه بالقطار
كانت المدرسه وسط الصحراءتحيط بنا الرمال من كل جانب
فى يوم من الايام هبطت طائره صغيره بجوار سور المدرسه ولم يصاب احدا بسوء وفضلت الطياره سنوات مقدمتها على سور المدرسه امام حجرتى
كانت المدرسه مساحتها كبيره جدا وتبعد الداخليه عن الفصول مسافه كبيره
وكانت كل مدرسه مسؤله عن عنبر للطالبات
كنت المشرفه على عنبر ل 90 طالبه من منطقه ( دنجله ) وكانو يتحدثون مع بعض ( بالرطانه ) ولم اكن افهمها
كانت بلدهم مشهوره باجود انواع التمور وكنت اثناء مرورى اجد اكوام من النوى اسفل النوافذ فى الفناء الخلفى ؟!فكنت اتمنى لو تصبح غابات من النخيل
كنت افتقد الحقول والزهور... حتى كل الطعام كان بلا خضار( لبن-لحم- فاصوليا بيضاء )
فى الزمن الجميل الخير كان كتير والناس الخير اللى كان فى قلوبهم اكتر
كان ملحق بجدول الحصص جدول مسائى للمذاكره وكان جميع اسرة التدريس تحرص على افادة البنات وتعليمهم
كنت قد استلمت ماكينة خياطه من المدرسه ووضعتها امام حجرتى وكانت تاتى البنات فى اوقات الراحه وتخيط ملابس لها ولاسرتها
فى الحقيقه من كتر جلوسى معهم اتعلمت فن التفصيل ( لا بترون ...ولا سنتى متر ) المقاش بالشبر ؟! وقضيت معهم اجمل الاوقات
لم يكن هناك اى وسيله من وسائل الترويح فكنت اوصل سلك طوله 10 متر بالراديو حتى استمع الى صوت العرب الوحيده التى كانت تصل
وكان ساعى البريد يحضر لى المجلات المصريه كنت وقتها اتابع قصة ( تحن لا نزرع الشوك ) ليوسف السباعى رحمه الله
فكنت متاثره جدا وابكى كل حلقه وانتظر الحلقه القادمه بفارغ الصبر
مره كنت متاثره جدا ومستغرقه فى القراءه فجاه لقيت وجه بينظر اليا من خلف الزجاج العالى ...اترعبت وطلعت اجرى وقلت ( بسم الله الرحمن الرحيم ) لقيتها احد المدرسات طالعه على الكرسى علشان تطول الشباك؟!
وكانت لى زميله مدرسه انجليزيه لم نجد صعوبه ابدا فى التغاهم ..(انا بالانجلش المكسر وهيا بالعربى النص نص )
فى يوم الجو كان بارد جدا وكانت تجلس عندى وبجانبها البطانيه ولما قلت لها من فضلك ادينى ( الكربنتر بدل ما اقول بلانكت ) يعنى النجار بدل البطانيه فضلت تضحك ضحك متواصل وتسالنى ( ار يو شور.....انتى متاكده ؟ )مسكت البطانيه وفضلت اشرح لها انا قصدى ايه
ومن يومها وانا بذاكر الانجلش علشان معملش الغلطه دى تانى
والى لقاء اخر ان شاء الله فى
حكاوى الزمن الجميل
( ماما عطيات )

بشرى

حكاوى الزمن الجميل.....( 154 )......بشرى
اخر ايامى فى التدريس قبل التقاعد بقليل جالى روماتزم وبقيت مش عارفه اطلع سلالم المدرسه اللى كنت باطلعها تلات مرات فى اليوم ...قررت اداره المدرسه اعفائى من التدريس والاكتفاء بالاعمال الاداريه وكانها تريد راحتى وهى لا تعلم انى كنت اشعر باحاس الحصان عندما يكبر ولا يستطيع جر العربه ونهايته بالرصاص
فى يوم من ايام الشتاء شديد البروده قالت لى احدى الطالبات : انتى ليه ياماما عطيات بتحضرى الى المدرسه فى عز البرد ورغم الامطار الغزيره ؟ حضرتك مفروض انك ترتاحى فى البيت واحنا واجب علينا نجيب لحضرتك كل اللى انتى عايزاه ؟!
لم انسى هذه الكلمات الحانيه ولم انسى الاسم ( بشرى ) ولا اعرف اين هى الان
مره كنت تعبانه واخدت الدواء بعد الفطار فى المدرسه وعندما وضعت راسى فوق يدى روحت فى نوم عميق اخبرت احدى ضعاف النفوس مديرة المدرسه فقالت لى : انتى ليه مش بيجيلك نوم بالليل ؟ انتى بتفكرى فى ايه قبل النوم ؟
قلت : بعد ما اغمض عنيا افضل اسمع فى القران اللى احفظه
قالت : فلانه بتقول انك بتاخدى برشام ؟! ورينى الادويه اللى بتخديها
افرغت لها حقيبتى وعندما فحصتها قالت انها بتاخد نفس الدواء وبيخليها عايزه تنام
ذهبت الى التامين الصحى لاول مره ذلك اليوم
قال الطبيب : بتشتكى من ايه ؟
وضعت امامه الادويه والمراهم والروشتات وقلت : انا مش لاقيه وقت ادهن المراهم ؟!
انا محتاجه اجازه كام يوم
ضحك الدكتور وقال : عايزه كام يوم
قلت : عايزه اسبوع
ضحك ايضا وكانت بجانبه احدى الممرضات تسجل فى الاوراق نظرت الى بتعجب واستياء ؟!
عند عودتى للمدرسه وجدت انه اعطانى خمس ايام اجازه
قالت المديره : اذن انت عيانه بصحيح ...التامين الصحى لا يعطى اجازه كبيره كدا
والى لقاء احر ان شاء الله
ماما عطيات

نادى رياضى

حكاوى الزمن الجميل........( 153 ) ........نادى رياضى
سنة 62 وانا فى بكلريوس التربيه الرياضيه وفى اخر ايام الدراسه اكتشفت انى مش فاهمه مادة نظريات التربيه؟!
كانت زميلتنا الاولى على الدفعه ممتازه فى كل شىء علما وخلقا ... كنا نقيم بالداخليه وكانت تحب المذاكره فى جماعه فكانت تشرح لنا الدروس بطريقه سهله وكانت تعزمنا كل يوم على القهوه باللبن قبل اختراع النس كافيه
مرت الايام وذهبت هى الى عمان وانا سافرت الى السودان وانقطعت اخبارنا خمسين عاما
وكانت فرحتى عظيمه عند مقابلتى لها بعد كل هذه الاعوام
قلت : احكى لى عملتى ايه فى الدنيا كل هذه الايام ؟
قالت : عملت مهرجانات رياضيه ناجحه وحصلت على جوائز وشهادات تقدير ثم انى نجحت فى تربية اولادى وطلعو اطباء ناجحين
قالت : وانت عملت فيكى ايه الدنيا يا عطيات
قلت : الحمد لله كل خير ..تحولت من مدرسة تربيه رياضيه الى مدرسة تربيه دينيه
قالت : ممكن تيجى النادى يوم فى الاسبوع تعلمينا تجويد القران
وافقت اداره النادى على الفور واعدت خيمه امام مسجد النادى كل يوم جمعه بعد الصلاه اجلس فيها وتاتى الى من ترغب فى التعليم
فى يوم من الايام سالتى احدى السيدات عن الحج وقلت ما يعرفه الجميع بان الحج عباده ماليه وبدنيه
قالت كيف ؟
قلت بدنيه يعن الحركه فى الطواف والسعى وغيرها ..وماليه يعتى فى مصاريف السفر وغيرها ..اضفت فقط تعليق بسيط هو ان العباده الماليه اسهل من العباده البدنيه ؟
قالت احدى السيدات بعصبيه : يعنى ايه عباده سهله ؟ هى الفلوس بتيجى بالساهل ؟
وقالت اخرى انا لو طلعت فلوس الزكاه كل سنه الفلوس حتخلص
قامت مشكله بين الراى والراى الاخر
قلت اهدى النفوس واغير الموضوع نظرت الى السماء وقلت : باين الدنيا حتشتى ؟ّ
قالت احداهن بعصبيه ايضا : لا الدنيا عمرها مبتشتى يوم الجمعه
قلت : سبحان الله
قالت بحده اكتر : طبعا سبحان الله
والى لقاء اخر ان شاء الله مع
حكاوى الزمن الجميل ( ماما عطيات )

ازاى

يوم ....بعد يوم.......(26 ).............ازاى ؟!
زارتنى اليوم فى مرضى احدى الصديقات وكنت فى انتظارها من زمن بعيد لانى كنت محضره لها دعابه علشان تحرم تشتكى تانى ؟
كانت كثيرة الشكوى واى حد يقول حاجه بتوجعه الا وتقول زيه تمام
يعنى لوقلت ايدى اليمين بتوجعنى حتقول وانا كمان وتفضل توصف فى الالام و وتحكى عن الدكاتره والدواء وكانت االحكايات كلها معاده
قلت لها ركبتى اليمين وقبل ما اكمل قالت وانا كمان ركبتى اليمين بتوجعنى ...انا كان قصدى انى وقعت عليها وهى لم تعطينى فرصه اكمل كلامى
قلت ضرس العقل اليمين بيوجعنى ؟ قالت ياخبر دا انا كمان بيوجعنى ؟
ضحكت وقلت لها كفايه بقى دى مش مسابقه فى الالام ...انا معنديش درس عقل ؟!والحمد لله احنا احسن من غيرنا ومتنسيش ان جيلنا جيل الاربعينات خلاص انقرض
والحقيقه احنا اتحملنا المسؤليه من يدرى وشلنا الهم من صغرنا
قالت والله يا اوختى انا اللى جرى لى من السحر ؟!
قلت لها : ازاى ؟
قالت وكمان ممن نكران الجميل ؟!
قلت ازاى ؟؟؟؟؟؟
قالت ان احدى قريباتها كانت تعطف عليها وتقدم لها كل ماتحتاجه ولا تعرف لماذا غارت منها وتغيرت الاحوال بينهم وفى يوم اخبرتها انه عندها ماء زمزم ولما احضرته وجدت طعمه غريب وبدل ماتلقيه اعطته للحمام
قالت واقسمت ان الحمام شرب الماء وطفش ؟! حتى اللى كانت حاضنة البيض تركته وطارت
قلت لها اقرئى سورة البقره ولايضرك شيئا( ولا يفلح الساحرون)
وكما قالوا : ( اكتبى ياساحره ..ما ينوبك دنيا ولا اخره
والى لقاء اخر ان شاء الله
فى يوم...بعد يوم......ماما عطيات

جات الحزينه تفرح

يوم...بعد يوم........ (152 ) .........جات الحزينه تفرح
صحيت من النوم لقيتنى مش قادره اتحرك والرطوبه مخليانى امشى زى طائر البطريق الامبراطورى
اتصلت بى سوزى قالت : ياماما مهندس الفلتر على الباب ...افتحى له ؟!
قلت : والله يا بنتى مش قادره خالص
كلمته وطلبت منه العوده بعد ساعه واقبلت هى بسرعه لتفتح له الباب وتشوف طلباتى وتطبخ لى طبخه قبل عودة اولادها من المدرسه ....وبمجرد ماوضعت الحله على النار حضر ابنها من المدرسه وخده ازرق وشكله مضروب علقه سنه 5 حكومه بعد مخلص الامتحان احد الاولاد اخد منه الورقه وكتب اسمه عليها ؟! ...وعنما اشتكى للمدرسه ضربته هو منظر الزرقان فى وجهه خلى بنتى تاخده وترجع البيت بسرعه لعمل اللازم
اتصلت بساره وقلت الحمد لله عندى بنتين واحده تبدا والتانيه تكمل وحتى ابنى الرجل ربنا سبحانه وتعالى جعل فى قلبه رحمه تكفى العالم كله
حضر مسرعا لالقاء نظره سريعه والعوده لان زوجته مريضه جدا
شعرت بالحزن مرتين مره علشان حفيدى المظلوم ومره بسبب خوفى على زوجة ابنى الطيبه الحنون
جاءت ساره مسرعه وخائفه عليا وانا لااحب ان اتالم امامهم
قلت لها : كملى ياحبيبتى الطبخه وغدينى قبل ما تمشى
وقبل ان امد يدى على الطعام سمعنا صوت حجاره تلقى على منورنا من اعلى ؟!
لا اعرف من اين ولكنها كانت محاوله لكسر الزجاج المكسور الذى اضعه على السور
لا اعرف هناك شخص ما يريد اخافتى حتى ارحل واترك الشقه ليبنى عليها عماره
شعرت بالحزن للمره الثالثه وقلت : (جات الحزينه تفرح ملقتش مطرح )
والى لقاء اخر ان شاء الله فى يوم...بعد يوم من يومياتى
ماما عطيات

انا والورده

حكاوى الزمن الجميل........( 82)......... انا والورده
فى الزمن الجميل كانت الزهور تملا حياتنا وتتواجد معنا وتشاركنا فى كل المناسبات...وكانت لها لغه يعرفها الجميع... الكبير والصغير والمريض والسليم
قضيت ايام طفولتى المبكره فى بيت له حديقه جميله ومنظمه رغم انها كانت صغيره عرفت فيها اسماء الزهور زى معرفت فيها كل الاسامى :
البسله بالوانها الفسفوريه الرائعه.... وحنك السبع بطريقته الفلكوريه... وعرف الديك بالوانه الحمره الجذابه ...والبانسيه برومانسيته ورقته...والقرنفل بقوته...الخ
ولما انتقلنا الى منزل بلا حديقه كنت اشترى بوكيه الورد بعشر صاغ من مصروفى واضعه فى الزهريه واغير له الماء كل يوم ...كانت الزهور بتفضل عايشه ومتفتحه وجميله ومحتفظه برائحتها الطيبه مده طويله
فى الزمن الجميل لم نعرف الزهور الاصطناعيه تماما كما لم
نعرف المشاعر الغير حقيقيه
كانت محلات الزهور فى كل شارع تبعث البهجه فى النفس والتفاؤل...ولم تكن غالية الثمن
ولانى بحب الورد كنت باخد معايا المدرسه ورده واضعها داخل الكتاب حتى اكتشفت انها بتدوب الورق وتمسح الكلمات
وانا فى المدرسه الابتدائيه كنت بخاف من الضرب بسبب جدول الضرب فاحضرت لمدرسة الحساب ورده...؟! لم تمنعها من الصراخ فى وجهى: السبعه فى سته بكام ...؟!قلت : ايه ؟....ايه؟..لغايت متلسوعت بالخرزانه.......
ومرت الايام واصبحت مدرسة ثانوى وكان عليا المراقبه على لجنة منازل فى الثانويه العامه بالاسماعيليه وكانت كلها لمجندين بالجيش
كنا فى سنة1966 قبل النكسه كنت الروح المعنويه مرتفعه جدا وكانت قلوبنا ترفرف مع نشيد ( الله اكبر فوق كيد المعتدى )
وعندما نظرت الى الممتحنين فى اللجنه وجدتهم كلهم بملابس الجيش وكانو اكبر منى فى السن ... شعرت بالفخر والاعتزاز بابناء وطنى ومنعنى حيائى من استخدام الكلمات المعتاده فى الامتحانات مثل ( بص قدامك... بص فى ورقتك..متكلمش مع اللى جنبك ....الخ )
وكان زميلى فى المراقبه متعاطف معهم ايضا ...
مره واحد منهم انتظرنى على باب اللجنه واعطانى ورده حمراء وقال لى : صباح الخير يا ابله....اثناء الامتحان لاحظت انه يضع اوراق تحت ورقة الاجابه
توجهت اليه ببطىء...واخذتها منه ورميتها من الشباك حسب التعليمات زمان فى حالات الغش
ورميت معها الورده وقلت له : ( زعلانه منك )
والى لقاء اخر ان شاء الله مع حكاوى الزمن الجميل
( ماما عطيات )

جين اير

حكاوى الزمن الجميل ....33..................( جين اير )
وانا فى تالته ثانوى كان علينا قصة ( جين اير لشارلوت برنتى ) وكان بيدرسنا مستر شاب ....وسيم....ومتزوج حديثا....
كان المدرس فى الزمن الجميل عنده اخلاص ووفاء للمهنه...
مره يشرح الدرس بالعربى ..ومره يقراه بالانجلش... ومره يكتب على السبوره... ومره يخلينا واحده واحده تقرا ويصحح لها الاخطاء
كنا سبع بنات فى الفصل...منهم اتنين مخطوبات...واحده والدها تاجر ذهب.....وواحده والدها تاجر قطن .... وكانت الشهاده لاتهمهم
كنت احب حصة اللغه الانجليزيه لانه كانت فسحتنا العائليه كل اسبوع مشاهدت فيلم اجنبى بسينما مترو بمصاحبة الوالد والوالده والاخوات ..
تكونت عندى بعد فتره الطريقه الصحيحه لنطق بعض الكلمات حتى انه عندما كانت تحضر المفتشه كانت تفخر بى ...
اما المستر فكان دائما عابسا...صارما...لاشىء يعجبه....؟!
يوم 1 مارس فى فى يوم ميلادى السادس عشر كنا عاملين حفله عائليه بهذه المناسبه....طبعا (16) سنه هو احلى عمرتتمنى اى طفله الوصول اليه
وكاد يكون اخر يوم فى عمرى...تسرب الغاز من السخان واغمى على واسعفنى الطبيب....بس ياخساره الحفله باظت...؟ وتانى يوم ذهبت الى المدرسه ولم اكن
اعلم ان كارثه اخرى فى انتظارى ...كان المستر طلب كتاب جين اير من الفصل
واعطيته كتابى بكل برائه وسزاجه....
ولكنه اكتشف انى اعلم بالقلم على الحوارات الرومانسيه بين البطل والبطله فقط وسايبه باقى الكلمات....زمان كان هذا يعتبر ( قلة ادب )...واعطانا درس قاسى جدا فى الاخلاق والادب ....واخذنا حصه كامله فى معنى الحياء...وعلمنا ان الكلام العاطفى مكانه الكتاب فقط يعنى ملناش دعوه بيه ؟!
رحم الله الاستاذ علمنا الحياء ولم يكن يعلم اننا سنعيش فى زمن ضاع فيه الحياء...
الى لقاء اخر ان شاء الله فى حكاوى الزمن الجميل( ماما عطيات )

كبسه

حكاوى الزمن الجميل....( 81 )..............كبسه
اول عمره لى فى رمضان كانت سنة 85 وكانت فى العشره الاواخر وكنت ناويه الاعتكاف واثناء ماكنت جالسه خارج الحرم الشريف ناحية باب اجياد اتناول السحور ( لبن رايب وعيش ) سمعت صوت بينادى : كبسه....كبسه ؟!ولقيت الناس بنجرى كنت فاكره انها كبسة البوليس على اللصوص......!!!لكن لقيت انها كبسه سعوديه ( رز باسمتى ودجاج ) معده فى اكياس وتقدم بالمجان
كلمة كبسه فكرتنى بالكبسه الحقيقيه اللى مرت عليا
فى اول سنه لى فى ام درمان كنت اعمل فى تدريب المعلمات وكنت احب المشى جدا وكنت بحاول اكتشف المنطقه وحاولت التعرف على اقصر الطرق للعوده للمنزل
احينا كنت امشى فى متاهه شارع بالطول وشارع العرض
فى يوم من الايام اثناء عودتى من العمل كانت الشمس عموديه على الرصيف وكنت وصلت حى بيت المال وفجاه لقيت حاجه فضيه بتلمع لمعان شديد اخدتها من الارض ووضعتها فى يدى وقبل ان اتاكد منها اقبلت بسرعه عربه ( حافله مليانه ضباط شرطه )ووقفت بجانبى وتجمعوا كل الضباط ناحيه النوافذ المطله علىىا
ونزل من العربه اكبرهم سنا واعلاهم رتبه...وقبل ان يتكلم قلت له وانا فى قمة الحرج والخوف : لقيت شلن ؟!قال : ايه اللى جابك هنا ؟
وبعد ما وصفت له طريق عودتى اليومى .. دلنى على طريق مختصر جدا
واخذنى من يدى ..واركبنى العربه...واجلسنى الى جواره امام دهشة الجميع
( اصله كان زوجى رحمه الله )
وكان معروف عن حى بيت المال انه كان المكان الذى توضع فيه اموال الزكاه فى زمن المهديه
وحكوا لى عن اسره فقيرهجدا كانت تحصل على فضلات الحمام بالمجان من الناس اللى عندهم غية حمام ويعبوه فى صفائح صغيره ويباع كاحسن سماد للناس اللى عندهم حدائق
وفى يوم مرضت لهم احدى الفتيات بمرض نفسى ..زمان كان الجهل شديد بالعلاج النفسى
كانو يغلقون عليها باب الحجره حتى لا يراها احد..وفى اثناء لعبها على الارض عثرت على صفيحه مليانه بالعملات
الخبر انتشر وبقى سكان حى بيت المال كل واحد يحفر فى بيته على امل الحصول على الكنز
والى لقاء اخر ان شاء الله مع حكاوى الزمن الجميل

اين انا

يوم ....بعد يوم ......( 151) .....اين انا
بعد ان تساقطت دموعى انهارا انهار ؟! سالت نفسى اين انا ..اين مشاعرى الرقيقه ؟ راحت فين رومانسيتى ؟ لماذا لم اعد استمتع بمشاهدة السحاب او تامل الاشجار ...هل معنى كده انه خلاص الشيخوخه وصلت وذبلت الاوراق
وبينما كنت ابحث عن الاسباب عثرت على بعض النصائح مكتوبه بخط احد الاحفاد ولا عرف متى كتبها ولكنها بالتاكيد كانت موجه لى :
1- حاولى الجلوس فى غرفتك فى هدوء لمدة ساعه
2- عندما يحدث لك شىء مزعج حاولى الا تعيريه اهتماما
3- لا تحاولى تذكر هذا الشىء حتى لا يرفع لك الضغط وتتخنقى وتتفاعلى
4- لا تغضبى من حين الى اخر حتى لا تمرضى
5- يفترض ان تمارسى عملا حتى لا تشعرى بالوحده والملل والضياع
تاملت الخط المكتوب به النصائح وتقريبا عرفت من صاحبه ...شكرا لك فقد وصلتنى فى وقت ما انا محتاجه لها واحيانا النصيحه او كلمه صادقه من القلب تؤثر تسريعا فى النفس
فى يوم من الايام كانت لى صديقه دخلت كلية الطب واصبحت طبيبة نساء
كانت رقيقة المشاعر جدا ومن اسره طيبه
مره رحت ازورها فى العياده وجدت انها تستغرق وقت طويل فى الكشف ولما سالتها عن ذلك قالت ان معظم الوقت تستمع فيه الى مشاكل الناس واوجاعهم
قلت لها : بس انتى حتتعبى كده لانك مش دكتوره نفسانيه ....؟!وفعلا بمرور الايام ومن كتر المشاكل و الماسى التى كانت تسمعها من النساء اصبحت تدخل المنزل تغلق عليها الحجره وتبقى مش عايزه تشوف زوجها الا بعد فتره من الوقت وكانه هو اللى كان فى قصص الظلم دى
نصحتها ان تفرش الحجره بكل شىء لونه اخضر كنت قد قرات عن وجود حجره مجهزه باللون الاخضر فى كل مسرح يرتاح فيها الممثلون حتى تهدا نفسيتهم ويعودوا الى شخصيتهم الحقيقيه
الله يكون فى عون الطبيبه النفسيه التى تحمل معها اوجاع الناس ولو وضعتها فى بئر لامتلا بها
والى لقاء اخر ان شاء الله
فى يوم بعد يوم من يومياتى
ماما عطيات

هل تعرفنى

يوم...بعد يوم...........(24 )...........هل تعرفنى ؟
ايام ماكنت فى السودان فاجانى زوجى بدعوة مدرستين تربيه رياضيه زميلاتى من ايام الدراس على الغدا
فرحت بيهم جدا وتواصلت معهم اثناء تواجدهم فى البلد
كانت المدارس اما تابعه للبعثه المصريه ...او مدارس سودانيه تابعة لوزارة التعليم السودانى...او مدارس خاصه ( كمبونى ) الدراسه فيها باللغه الانجليزيهانا كنت اعمل فى تدريب المعلمات فى المدارس الحكوميه ...دوام الحال من المحال ...مرت الايام وتنقلت فى بلاد الله حتى
استقر بى المقام فى احد المدارس الابتدائيه بالاسكندريه ( مدرسة تربيه رياضيه )
طول عمرى بحب عملى ولا تهمنى الوظائف ولا اتوقف امام قلة الامكانيات ..
.فبالرغم ان الحوش كان ضيق غير انى كنت ارسم الارض بالجير واعلق حبل بدل الشبكه للكره الطائره وكنت ارسم شبكة كرة اليد على الحائط
الى جانب ذلك حصص التمريناتالتى كنت ابدع فيها بالقصص الحركيه وكانت سعادتى كبيره جدا عندما يطلع الاطفال من الحصه وهم سعداء وتملا ضحكاتهم البريئه اركان المكان
ورغم انى لم اكن استخدم الميكرفون فى طابور الصباح الا ان بعض الجيران اشتكوا فنقلت مكان التمرين تحت التنده الجانبيه ومش عارفه مين اللى اشتكى المره دى بس كانت الشكوى فيا
قالت لى ناظرة المدرسه فيه مقتشه جايه تحقق معاكى مخصوص ومش عارفه ليه ؟!
حضرت كراسة التحضير وكنت اتفنن فى اعدادها وبدات الحصه عادى وقلت اللى يجى ييجى ( ال حيسخطوك ياقرد حيعملوك ايه ؟ )
وكانت مفاجاه قاسيه جدا .......
المفتشه كانت زميلتى التى زارتنى فى السودان ولكنها تجاهلتنى وكانها لا تعرفنى .......؟!
والى لقاء اخر انشاء الله فى يوم...بعد يوم من مفكرتى
ماما عطيات

لاتبكى

يوم ...بعد يوم......( 23 )........لا تبكى
كنت امبارح تعبانه قوى بالليل ومش عارفه اخد نفسى وكنت حاطه ايدى على قلبى بس كنت ناسيه انه فى الشمال .وانى اضع يدى على الجهه اليمنى
وفتحت المروحه وفضلت اخد نفس عميق ومفيش فايده ...قلت يمكن ناسيه الغاز مفتوح ..؟
افتكرت انى طفيت النار على حلة الباميه وقلت لما تبرد اضربها فى الخلاط ( ويكه ) بس نمت وصحيت على التعب ده
قلت خلاص انا حموت ودا شىء متوقع فى كل لحظه والموت دائما ياتى فجاه ...رفعت صباعى السبابه وقلت الشهادتين وفضلت ادعى وقول يارب اجعلنى من عبادك المخلصين الشاكرين ويارب تظلنى بظلك يوم لا ظل الا ظلك
وحاولت افتكر اعمالى الصالحه حتى اتقرب بها الى الله وقلت
: يارب مهما كانت ذنوبى فعفوك يا اله الكون اعظم ...وعذرى الوحيد انها كانت عن جهل وبحسن نيه
حاجه واحده اللى خايفه منها ان اولادى يبكوا عليا ومقدرش اقوم ازعق لهم واقول لهم : انا مش منبه عليكم 100 مره محدش يبكى على ؟!
اكتر حاجه تؤلمنى هو بكاء اولادى على اى شىء مهما كانت الاسباب وهم ايضا يراقبون دموعى باستمرار حتى لا تسقط من عينى ويامه بلعت الالام فى صدرى حتى لايرو دمعى
مرت الازمه سريعا وحمدت ربنا انه مد فى عمرى تانى علشان ااعمل خير يعوض النقص فى الحسنات
لم استسلم للمرض وقمت من السرير وكملت تسوية الويكه .....؟!
والى لقاء اخر ان شاء الله فى يوم .. بعد يوم من يومياتى
ماما عطيات

ماما نجحت

حكاوى الزمن الجميل.........(99) ............ماما نجحت
اجمل كلمه كنت باسمعها كل سنه لما تطلع نتيجة التعليم المفتوح وكان سنى قرب على السبعين
كنت مازلت متعلقه بحب الصحافه وكان نفسى ادخل كلية الاداب قسم الصحافه بعد حصولى على الثانويه العامه فى الخمسينات و لن انسى دموعى وحزنى وبكائى وانا خارجه من كلية الاداب فى الاسكندريه بعد ما اخبرونى ان قسم الصحافه فى جامعة القاهره ورفض والدى ذلك
لا اعرف متى بدا حبى للكتابه وكنت اثناء الثانوى كل اسبوع اعمل وحدى مجلة حائط ...صحيح كنت بانقل من مجلة الهلال حتى الزخرفه المحيطه بالموضوعات ولكنى اعتبرها كانت عمل جيد
عندما تقدمت للمقابله الشخصيه فى كلية الاعلام قالت لى الدكتوره : انتى جايه ومحدده هدفك ؟! انتى منشنه على الصحافه؟!قلت : نعم ودا حلم اتمنى تحقيقه
صحيح كانت مادة الصحافه ضمن مواد اخرى ولكنى كنت اعشقها واذاكرها بلهفىه وشوق لمعرفة المزيد وكنت لاامل مذاكرتها وكنت احصل على نتائج جيده
فى التيرم الاول لم اكن سمعت قبل ذلك على العلاقات العامه فكان الدكتور الله يكرمه يشرح لى على الهواء فى البرامج التلفزيونيه ( الفديو كنفرنس )
كان التعليم المفتوح فى الزمن الجميل نتقابل مع الكتور فى محاضرات على الهواء ويرانا ويسمعنا ونحن فى الاسكندريه وهو فى القاهره
كانت اصعب ماده عندى هيا الانجلش وشرحت للدكتوره الله يحفظها لن انسى رقتها وزوقها واعجابها بسنى الكبيرواصرارى على تحقيق املى اخبرتها انى لم اقرا انجلش من 50 سنه ..وبكل الود شرحت لى وجعلتنى احب الماده واحصل فيها على جيد جدا وممتاز
مره فى امتحان الترجمه الاعلاميه فهمت الموضوع بالبركه كدا وكتبت : العالم مش ناقص البلد الفلانيه ؟! الواحد فيه اللى مكفيه ؟!......( وطلعت الاجابه صح )
وفى مادة العلاقات العامه ابنتى كانت بتذاكر لى وحذرتنى من الغلط فى المصطلحات فكنت مرتبكه فى الامتحان وخايفه انسى التعريفات وارسب فى الماده
وانا مروحه ركبت تاكسى ولقيت السواق قلقل ولما سالته : فى ايه ؟
قال : انه يبحث عن لبن اطفال معين لطفلته
لما وصلت البيت اعطيته حساب المشوار ثم اعطيته مبلغ اخر وقلت له : ادعى لى انجح فى العلاقات العامه
والى لقاء اخر ان شاء الله فى
حكاوى الزمن الجميل
ماما عطيات

كرات الثلج

يوم...بعد يوم......( 20 )...............كرات الثلج
صحيت من النوم اليوم على اصوات كور بتتحدف على منورى.....الصوت كان قوى جدا كانه صوت كور الهوكى
انا كنت بزوغ من حصص الهوكى اثناء دراستى للتربيه الرياضيه
اصل المضرب كان من الخشب وله بوز عامل زى مضرب الغليه ؟!
طبعابعد الغسلات الاوتوماتك انقرضت الصفيحه والوابور وعصاية الغليه اللى كنا بنقلب بيها الملابس البيضاء حتى تصبح ناصعة البياض
كرة الهوكى ايضا من الخشب وعشان كنا مش فاهمين اللعبه كنا بنخبط فى بعض ذى تخبيط الثلج النهارده
فتحت باب المنور علشان اشاهد سقوط الامطار واغسل منها وجهى واقول الدعاء ...اترعبت من صوت الرعد...قفلت الباب بسرعه وجريت على سريرى واستخبيت تحت اللحاف؟!
ياسلام على زمان وايام زمان لما كانت الدنيا تشتى كان الاطفال تغنى للمطر frown رمز تعبيري رخيها...رخيها ..خلى البط يعوم فيها ) ....و(يارب الدنيا تشتى واروح لستى )
يعنى اروح اشوف جدتى عامله ايه فى المطر ؟
والى لقاء اخر مع يوم بعد يوم من مفكرتى
ماما عطيات

ابو فروه

حكاوى الزمن الجميل.......48.........( ابو فروه ) .........؟!
بعد انتهاء الحرب العالميه التانيه رجع المهاجرين الى بلدهم واكتر ناس كانت مهاجره سكان الاسكندريه هربا من القنابل التى كانت تلقى عليهم ليلا ونهار...ومعظمهم هاجر الى كفر الدوار
استضافهم ( محفوظ باشا ) فى دواره الكبير وبعد انتهاء الحرب تحول البيت الى مدرسه لتعليم البنات واترحمنا من السفر كل يوم للروضه فى الاسكندريه
لااعرف ماذا حدث فى نظام التعليم ..حصلت على شهادة الابتدائيه بعد اربع سنوات ثم شهادة الاعداديه بعد سنتين وكنت من اول دفعه تحصل على الاعداديه
كانت مدرسة محفوظ تتكون من غرف كتر وفى الطابق الارضى ولم يكن لها سور سوى بعض الاسلاك الشائكه التى تفصلها عن الغيطان وكانت الارض كلها مغطاه بالزرع وكنت استمتع بمشاهدته حتى خط الافق
فى الزمن الجميل كانت الفسحه ساعه كنا نمارس فيها كل انواع النشاطات وكانت تقابلنا مشكله يوميا ....الاطفال البائعين خلف سور المدرسه لم يكن وقتها اخترعوا البومبونى ولا الشبسى ....كنا نشترى ( الخس..والجزر الاحمر ...والتوت ) وحاولت الناظره منع ذلك ولما لم تجد منا استجابه حلت المشكله بطريقه جميله جدا
كونت فريق ( البوليس المدرس ) لمراقبة غسيل الخس . والخضروات..والتبليغ عن اللى بتاكل من
...........غير غسيل ؟!
وفى يوم من الايام واثناء الفسحه لقيت جارتنا داخله الجامع الملاصق لمدرستنا
فضلت ماشيه بسرعه جنب السور لحد ما وصلت عندها وناديت عليها :
طنت .... ..ياطنت مالك ياطنت ؟!...
نظرت والدموع فى عينيها قالت : ( لولو مات ياتيتى ).....؟!
لم يكن عندها اولاد وكانت كل يوم تتسلى بشوى ( ابوفروه ) على الصفيحه فوق وابور الجاز .... وتلعب مع كلبها الصغير
دخلت الجامع وهى غير محجبه وتحمل كلبها بعد . مامات...اتكلم معها شيخ الجامع بهدوء... وحفر حفره خارج المسجد ودفنه فيه ..
كانت تبكى بكاء شديد ويقول لها الشيخ بمنتهى الطيبه والهدوء ( استغفرى الله )
عندما افكر فى الزمن الجميل اجد النفوس الصافيه الخاليه من التعقيد
واقول لو حدث هذا الموقف الان مع بعض الشيوخ ماذا سيفعل...؟!
اتصور انه سيصرخ ويقول ( امراه متبرجه ....اخرجى بره...) ثم اذا راى الكلب سيصرخ ويقول ... وكمان معاها كلب ..؟! وهو اللى حيطلع يجرى ويسيب لها المكان....؟!
والى لقاء اخر فى حكايه جديده من
حكاوى الزمن الجميل : ( ماما عطيات )

رنة تلفونى

يوم ...بعد يوم.............(19 ).........رنة تلفونى
وانا بدور على رقم دكتور العيون فى دليل تلفونى مريت على كل الارقام مع انى كنت محتفظه به فى حرف ( الميم )
لقيت نفسى لاشعوريا بمر على اسماء الاقارب و الاصدقاء من اول حرف الالف الى حرف الياء
حوالى 200 رقم .........؟! لم يبقى منهم غير رقم واحد احببته بالصيف وبالشتاء ربنا يحفظ صاحبته ويبارك لنا فى صداقاتنا
وقفت كثيرا على بعض الارقام التى ذهب اصحابها وتوقفت اعمالهم فى الحياة الدنيا وقلت : انتم السابفون ونحن اللاحقون ) تاملت بعض الاسماء ...اين هم ؟! كيف انتهت الصداقه فجاه وبلا مقدمات ؟ قلت لنفسى يمكن انا كنت فاهمه غلط ان احنا اصدقاء اصلى طول عمرى بصدق كل مايقال
وفى الحقيقه انا افتكر لهم كل خير وعندما اسمع صوت جرس التلفون اتخيل ان شخصا ما يسال عنى وافرح للحظات حتى اكتشف ان النمره غلط ودائما اكتفى بلحظات الامل الغير حقيقى
وسعات اسال نفسى : ليه انا كنت بقدر اداوى جروح الغير ومبقدرش اداوى جرح نفسى
وليه الان كل ما احتاج يواسونى او يسلونى ملقيش غير ظل رحيلهم ؟
فى الزمن الجميل كانت الالفه والحنيه
و كان البيت كله فيه تلفون واحد فى الصاله عندما يرن كانت كل افراد الاسره تجرى عليه
والى لقاء اخر فى يومياتى ...يوم بعد يوم
ماما عطيات

بائع العسل

حكاوى الزمن الجميل.......( 156 ) بائع العسل
النهارده وانا بشرب الشاى مع اولادى واحفادى اللى لا يحلوا لهم ولا لى الا مع بعض
وبتكون فرصه لى اعرف اخبارهم وافكارهم ومهما مرت الاعوام تظل صينية الشاى بالحليب شاهده على حواراتنا ومناقشاتنا
صنيتى مشهوره فى العائله ورحم الله من كان يشاركنا لقاءتنا وحواراتنا وظلت ذكراه فى قلوبنا وندعوا له جميعا عند كل لقاء
وانا بصب الشاى سالتهم : كم معلقة سكر ؟
قال ابنى : انت عارفه يا امى انا لا اشرب شاى ولا قهوه انتى عودتينا على شرب اللبن الحليب بدون سكر
قالت احدى ابنتى : يامى مع ازمة السكر معلقه واحده تكفى
قالت الاخرى : مفيش ازمة سكر ولا حاجه بالنسبه لنا كوب شاى واحد فى اليوم لن يؤثر
قالت : فاكره العسل الاسود بالحلبه اللى كنتى بتقفى لغاية منشربه بالغصب؟!
ضحكت البنات واستغرب الاحفاد كيف يكون العسل الاسود بالحلبه ؟ هم لا يعرفون الا العسل بالطحينه
قلت : فاكرين ياولاد بائع العسل الوحيد اللى كان بيمر علينا من ايام الزمن الجميل وانتم اطفال صغيرين النهاره لقيته بعد غياب سنين ومعهاه ابنه خريج المعهد العالى للخدمه الاجتماعيه ؟!
لقيته مزوق العربه ومخلى بلاص العسل زى الفل ولما سالته ليه بيبيع العسل مع البصل ؟ وقبل ان يجاوبنى حضر احد العمال وضرب بصله بيده ضربه قويه اتقسمت الى اجزاء وفضل يغمس العسل بالبصل بشهيه منقطعة النطير
والى لقاء اخر ان شاء الله
( ماما عطيات )...

شجرة الميه

حكاوى الزمن الجميل.......(100 ).......شجرة الميه
وانا باغسل العنب النهارده فضلت اذوق اخر كل عنقود واقارن بينه وبين اول العنقود ملقيتش فرق ؟!امال ليه بيقولوا ان اخر العنقود سكر معقود...؟
فى الحقيقه لقيت العنب فى العنقود الواحد بتختلف فى الشكل والطعم واللون لكن فى النهايه كلها عنب مفيش حاجه تانيه طلعت وسطهم
مش عارفه ايه اللى فكرنى بشجرة (الجونجليز )فى السودان لها اسماء كتيره منها اسم( شجرة التبلدى )وانا سميتها شجرة الماء ؟!
من اضخم الشجر فى العالم وهى مجوفه من الداخل تحفظ مياه الامطار بداخلها احسن من اى خزان
كانت لى صديفه من مدينة الابيض ( عروس الرمال )قالت لى : انهم يحصلون على الماء طول العام من بطن الشجره قالت : يوجد واحد مسؤل عنها يطلع لها على سلم ويلقى بدلو مربوط بحبال
طويله حتى يصل الى مستوى الماء بداخلها
وقالت ايضا ان اوراقها تقدم مع سلطة الخضار احسن من الجرجير
اما انا فاحب الثمره تسمى (بالجونجليز ) توجد فى قمع اخضر يشبه
شجرة الليف بداخله بذور بيضاء لذيذة الطعم ومفيده للمعده
اما شجرتى المفضله فهى شجرة الدوم.... كان لها معى حكايه مؤتره جدا وكل ما افتكرها اتاثر واسال نفسى انا زعلانه ليه ؟!
كانت شجره ضخمه مليانه بالدوم لذيذ الطعم وكانت فى وسط شارع عمومى وكان اسم الشارع عليها (شارع الدومه )وكنت كل يوم وانا رايحه المدرسه او راجعه امد راسى من الشباك ابص عليها
فى يوم من الايام فى الصباح الباكر سمعت اصوات بكاء ونواح ينقله الصدى فى كل مكان ؟! ولقيت الشارع كله سيدات كبار فى السن ومنهم المرضى على الكراسى المتحركه والكل بيبكى وكانه فقد عزيز عليه ... كانت البلديه بتقطع الشجره لانها كبرت وتعيق المرور وكل ما يصل الفاس الى الشجره يرتفع صوت البكاء والعويل
اما الشجره التى احببتها واكلت ثمارها وسبحت ببذورها وتداويت بها صحيا ونفسيا هى (شجرة اللاوب )قالوا عنها النالوبا يعنى اللى نال رضا ربه بكثرة التسبيح
كانت عندى سبحه 1000 حبه من اللالوب كانت صديقتى وانيستى وجليستى سنوات طويله
والى لقاء اخر ان شاء الله مع حكاوى الزمن الجميل
ماما عطيات

عريس لماما

يوم...بعد يوم.........(18)....... عريس لماما
منذ يومين ونحن نعيش فى دوامه من الاحزان.....اولادى التلاته غارقانين فى موجات سالبه نحيط بهم من كل مكان ؟!
نفس الاحزان ...
فكرت فكره خبيثه تخرجهم من هذه الدوامه قلت لهم : انا جالى عريس ؟!
وفتحت الكمبيوتر على الرسائل وخليت احدى البنات تقرءها
فعلا تقدم لى شاب ولكن لم اخبرهم انى اكبر منه ب37 سنه...تاثرت ابنتى جدا بحلو الكلام اللى فى الرساله وقالت : انا موافقه ياماما انتى من حقك تلاقى حد يفسحك
ابنتى الثانيه قالت بعصبيه شديده : ايه الكلام الفارغ دا ؟ تجوزى يعنى ايه ؟انتى المفروض تحافظى على فرءانك وتستعدى للطيران للقبر مش لشهر العسل ؟!
ابنى اكبرهم قال بخكمه وتؤده : يا امى انا مش حقف فى طريق سعادتك بس المهم العريس يكون عمده علشان انتى كان نفسك كدا من زمان ؟!
فى اليوم الاول لم اكشف لهم عن الخقيقه
تانى يوم كل واحد حب يقنعنى بوجهة نظره قلت لهم : يا عوبطه ان كنت عايزه انسيكم المشاكل اللى انتو فيها
معقول اتجوز تانى بعد المرحوم ؟!
والى لقاء اخر مع يوميات يوم بعد يوم
ماما عطيات

بنت قريش

حكاوى الزمن الجميل......78........بنت قريش
تكونت عندى صوره ذهنيه معينه عن الرجل عندما يريدالزواج بالزوجه الثانيه او الثالث...وعندما لاحظت ان جارنا بيوضب البيت وبيبيضه قلت فى سرى : ربنا يستر وميكونش ناوى يجوز
كانت زوجته الاولى فى البلد عند اهلها عندما تم الزواج الثانى وحضرت العروس الى المنزل
سالتها عن اسمها قالت : بنت قريش
قلت بدهشه: هى قبيلة قريش لسه عايشه ؟!
ضحكت وقالت قريش تصغير قرش..مثل جنيه تصغير جنيه
عندما عادت جارتى من السفر وجدتنى حزينه ومهمومه من اجلها
اخذتنى من يدى وفرجتنى على حجرة النوم الجديده التى اشتراها زوجها طبق الاصل مثل حجرة الثانيه ....وايضا فرجتنى على ( الرضوه ) كميه من الذهب لارضاء الزوجه الاولى حسب عادات اهلها
كانت الزوجتين من قبيله واحده...نفس الشبه ..نفس الحجم ...نفس اللغه
( لااعرف لماذا لم ينوع )
وكانتا ماهرات فى خض اللبن وعمل السمن وطهى اصناف مختلفه من اللبن الرايب ...اما الجبن فكانت جارتنا اللبنانيه متفوقه عليهم فيى نوع من الجبنه المضفره
المنافسه كانت قويه جدا بين الضرتين فى التجميل وصناعة العطور...
كنت استيقظ من النوم كل يوم فى الصباح الباكر على رائحة طيبه للبخور المصنوع من خشب الصندل والمضاف اليه بعض العطور ( الصندليه )
علمتنى جارتى كيف اخد حمام دخان( مش حمام بخار )
كانت قد حفرت حفره عميق فى باطن الارض ووضعت بها زير كبير فاضى ثم وضعت نوع معين من الاخشاب ذات الرائحه الطيبه ووضعت فوقها قلبل من الجمرات... فكان يزيل اثار التعب والارهاق وزى ما اتعلمت منهم حاجات كنت برده بعلمهم حجات ( تبادل الثقافات ) كنت عضوه فى مجلس الحى وكنت التقى مع ربات البيوت بصفه منتظمه ونقضى اجمل الاوقات فى عمل بعض الاعمال الفنيه وعمل بعض الاطعمه المصريه
فى يوم من ايام الزمن الجميل كنت باشترى زيتون( انا اعشق الزيتون الاسود والاخضر )
لاحظت ان البائع يلقى بماء صفيحة الجبن ( الشرش ) وبه قطع من الجبن
لم اتمالك نفسى وقلت : ايه ده؟!....حرام ترمى الجبنه دى كلها
قال : اعمل بيها ايه ؟
وضعت ما بيدى على المائده ووصفت له كيف يعمل منه المش الافرنجى ؟!
وكنت انا اول من ادخل المش الى السودان
والى لقاء اخر ان شاء الله مع حكاوى الزمن الجميل
( ماما عطيات )

رز بلبن

حكاوى الزمن الجميل...........(..)......رز بلبن
صحيت من النوم الساعه 8 صباحا ونمت تانى وصحيت10 ونمت وصحيت الساعه 2 الظهر ...قلت لا كفايه نوم انا نايمه 24 ساعه ياترى فى ايه ؟!
فين المشكله هل صحيه او نفسيه او سحر ساحر او عين حاسد ؟!
ايه اللى يخلى الواحد ينام كتير ومش عايز يبعد عن السرير
وانا بقالى مدة طويله مستسلمه خالص للسلطان مش بيقولوا النوم سلطان
سالت نفسى : امتى حقدر احقق الحلم اللى فاضل لى وانا بقضى باقى عمرى فى النوم ...النظر ضعف والنضاره بقت عايزه نضاره ...الجلوس على المكتب يؤلمنى ..وحتى الجلوس على السرير ايضا ...وفى اى مكان اصبح الالم يلازمنى واصبح دعائى كل يوم ( يارب قوى عظامى )
ربما الهروب من الالم يجعلنى اروح فى سابع نومه ؟!استيقظت الان على صوت حفيدتى بتقول : تيته نايمه بتاكل رز بلبن مع الملائكه
انتبهت وقلت : لا الملائكه مش بتاكل زينا
قالت ابنتى : نفسى يا امى فى الرز بلبن
بسرعه فتحت درج الكمودينو واخرجت النقود وقلت : ابعتى هاتى لنا كلنا من الحلوانى
قالت : لا انا نفسى من اللى انت بتعمليه
قلت : ياااااااااااااااه مرت سنوات طويله على ذلك
حضرى كل حاجه وانا اعلمك زى امى الله يرحمها معلمتنى
كنت دايما بحب اساعد امى واجلس معها فى حجرة الطبيخ ومره كنت بساعدها فى تقليب الرز فى اللبن وخرجت وتركتنى وبقيت مش عارفه اعمل ايه ...فضلت اقلب واستمر فى التقليب حتى عادت
قلت : اعرف ازاى ان الرز استوى
قالت : لما اللبن يبقلل
قلت : ماهو بيبقلل
قالت لما يلسعك فى ايدك ؟!
والى لقاء اخر ان شاء الله فى ( حكاوى الزمن الجميل )
ماما عطيات

اغرب من الخيال

حكاوى الزمن الجميل.....(46 )......اغرب من الخيال
يوم 10 من شهر 10 سنة 1962 لايمكن يغيب من ذاكرتى ابدا ....تاريخ تعينى ( واستلام العمل مدرسة العاب بالاسماعيليه
كان وقتها عمرى مابين 19 و20 سنه.... وصلتنى عائلتى الى محطة القطار فى القاهره.... وفى يدى جواب التعيين وبعض الجنيهات وحقيبة ملابسى ...
لااحد كان يعرف المسافه او ما تستغرقه الرحله( كانت البنات زمان مبيتخفش عليها الدنيا كانت امان )
ركبت قطار الاسماعيليه وانا اقفز من الفرح ..احب السفر بالقطار
كان زمان مفيش زحام وكانت العربات دواواين ولها ابواب .... الوقت مر بطىء جدا وكل شويه اسال الكمسارى وافوله : من فضلك يا عم لما تيجى الاسماعليه ابقى قولى ؟!
الاول كنت باتسلى بالنظر من الشباك على البلاد اللى بنمر عليها.... وفجاه اتملا الجو بالرمال.. ولقيت القطار بيجرى بين معسكرات بالاسلاك الشائكه
بصراحه انا خوفت وقلت فى نفسى ايه ده ؟ هيا دى معسكرات الانجليز اللى بيقولوا عليها... وقلت يمكن جواب التعيين مكتوب فيه ( فدائيه ) ...
واخيرا وصلت قبل الساعه 2 ضهرا...ركبت الحنطور ورحت المحافظه قالوا لى : لا..روحى رعاية الشباب ..
ولما رحت لهم اخدوا منى خطاب التعيين وادونى خطابين واحد للمدرسه وواحد للداخليه رحت المدرسه استلم العمل الاول ... وكانت المفاجاه ( اغرب من الخيال )
لقيت مدرستى فى الثانويه بكفر الدوار هيا اللى حستلم منها لانها اتنقلت الى الاسكندريه وان عائلتها مقيمه بالاسماعيليه من فتره طويله وكانت تربطنا بهم صداقه حميمه
رحت مع معلمتى للسلام عليهم قابلونى بالفرح والكرم والترحاب واستغربوا جدا ازاى حروح الداخليه بدون معدات....
الزمن كان جميل جدا والناس قلبهم كان صافى ومتهونش عليهم العشره
قامت الاخت الكبرى وملات شنطه كبيره بالمعدات : وابور جاز براد شاى حله للبن وحله للطبخ ....صفيحة ماء ( لزوم الحمام ) وكوز وعلب شاى وسكر ..........الخ
وقامو بدعوتى على الغداء كل يوم جمعه مع تجمع العائله
وبعد الغداء كنا نذهب الى سينما الجلاء فى معسكر الجاء الاتوبيس مجانا وتذكرة السينما بنص فرنك....قرشين .....
دوام الحال من المحال
مرت الايام والليالى وهذا اليوم لايغيب عن بالى
والى لقاء اخر ان شاء الله مع
حكاوى الزمن الجميل:( ماما عطيات )

يابنات الدرس فشل يابنات

حكاوى الزمن الجميل...............(29).......( يابنات...الدرس فشل يابنات )
سنة 1970 كان عليا ان اذهب الى احدى القرى بالسودان واستلام العمل فى المدرسه الثانويه للبنات حتى احصل على الترقيه والعلاوات المتاخره... وبعد رححله شاقه والسفر بالقطار وصلت الى المدرسه وبعد ان قوبلت بالحفاوه والترحاب اخبرنى مدير المدرسه انه ليس فى حاجه الى مدرسة العاب ....؟!
المدرسه كانت داخليه تجمع طالبات من قرى مختلفه...قالت لى احداهن...احنا فعلا لانحتاج الى رياضه ولا الى لياقه بدنيه( احنا فى البلد بنملا صفيحة الماء من النيل ونحملها على راسنا مسافات طويله)
طبعالم استسلم بسهوله وخصوصا انى اتمتع باراده فولاذيه من صغرى حتى اقترن اسمى ( بالحديد )
وعلى اعتبار انى مصريه ومعروف عن المصريه انها تجيد الطهى طلب منى ان اعمل مدرسة تدبير منزلى بدل الالعاب الرياضيه فكنت فى الصباح مدرسة تدبير منزلى وفى المساء مدربه للنشاط الرياضى وعمل المنافسات بين الدخليات
واستلمت مفتاح حجرة التدبير....كانت الحجره مهجوره ومغلقه من سنين...وعندما فتحت العامله الباب طارت منها ( بومه كبيرة الحجم )سبحان الله لها راس انسان وعيون عسليه وجسم طائر ....طبعا انا خفت وفضلت اقول ( بسم الله الرحمن الرحيم....ايه دا..ايه دا ) اصل دى كانت المره الاولى والاخيره اللى اقابل فيها بومه وجها لوجه
خافت عليا الطالبات وخصوحا وانى كنت حامل فى طفلى الاول ( ايمن )
وكان عليا ان امر من امتحان عملى فى فن الطهى قبل ان استلم جدول الحصص
اليوم الاول : ( سمك بالمايونيز )
اليوم الثانى :( مخ بالنقيطه )
طبعا لم تكن هذه الاصناف مالوفه فكانت من نصيب المدرسه الانجليزيه فى المدرسه
اما باقى الاشياء كنت استعين بكتاب ( ابله نظيره ) فن الطهى واحيانا كثيره كنت لااجيد بعض المخبوزات فكنت فى نهاية الحصه اعترف بالفشل واقول كلمتى المشهوره ( يابنات الدرس فشل يا بنات )....يابنات اعملوا لجيمات ( لقمة القاضى )
فى الزمن الجميل كانت الامانه ....والثقه..... والمحبه هى التى تجمع بين الجميع...
رحم الله الجميع ....والى لقاء اخر ان شاء الله فى:
حكاوى الزمن الجميل: ماما عطيات .

كانت ايام

يوم..بعد...يوم.........(5).......كانت ايام
امبارح بعد ماصليت الظهر فضلت قاعده فى مكانى استغفر واسبح ..جرس الباب رن
مين ؟
محصل الغاز
كشف ولا فاتوره ؟
الاثنين
فتحت الباب ورجعت قعدت مكانى اصله من اولاد الجيران قلت : كام ؟
قال : 6 جنيه..انتى ليه مبتطبخيش ياحاجه ؟! ارجعى اطبخى زى زمان؟!
زمان ....كانت هوايتى التفنن فى اعداد الطعام وكنت لااترك اى مناسبه فى الاسره او الاصدقاء الا واعد فيها ميا ناسبها من اطعمه
و احيانا كنت ارسل الطعام الى الجامع فى عربه نص نقل وتفضل رائحة الطواجن متابعه للعربه
وحتى المخلل كان الجيران يفضلون مااصنعه ودائما كنت اعمله فى البرطمانات الحجم الكبير حتى تكفى الجميع...؟!
مازال زوج ابنتى يتذكر مهارتى ويقول فى كل مناسبه :(حماتى بتعمل اكل محدش يعرف يعمل زيه )
والى اللقاء فى يوم اخر
ماما عطيات

محطة الرمل

يوم...بعد...يوم.........( 6)........ محطة الرمل
اول مكالمه اليوم :
صباح الخير يا ماما
صباح الخير ياحبيبتى ..مجتوش ليه ؟!
معلش ياماما حنجيلك من تلاته لسته
قفلت التلفون وفتحت التلاجه وطلعت المانجه وقلت فى نفسى (هو المصيف ايه غير بطيخ ومانجه )وقعدت اتسلى فى المانجه واحده ورا وحده وفضلت افكر فى زمان لما كانت فسحتنا هى سينما مترو حفلة من 3 : 6
ومعرفش ليه كنت بنام طول الفيلم والفيلم اللى انام فيه كويس ادخله تانى صوت الموسيقى دخلته 4 مرات وللان معرفش قصته كانت ايه ؟
وكنا نفضل احد محلات العصير على غيره مع انه كان اغلى منهم بس كان عنده عصير مانجه مميزه فى زجاجات بداخل ثلاجه تعمل بالثلج قبل اختراع تلاجات الكهربا
كان عصير القصب بقرش صاغ...وعصير المانجه ب4 صاغ....ومش غارفه ليه كنا بنضع قرش على البون فيبقى العصير بخمسه ضاغ....؟!
الى اللقاء فى يوم اخر
ماما عطيات

فى شارعنا جزار

حكاوى الزمن الجميل......( 148 ) .....فى شارعنا جزار
عندما عدنا الى ارض الوطن بعد سنوات طويله قضيناها فى السودان الشقيق
وبعد ان امتزجت عندنا العادات والتقاليد واصبحت اسلوب حياه لا نفرق بينهما ولم اجد اى اختلاف بين البلدين سوى فى طريقة السلام ..ووانواع الطعام
كنت قدتعودت على لمس الكتف قبل المصافحه
وكناعندما نجلس على مائدة الغداء اسمع صوت استنكار جماعى من الاولاد ( فين العضمه ) ...كانوا قد اعتادوا على وجود اللحوم مختلطه بالعظم وكنا نشتريها هنا بدون
فى يوم من ايام الزمن الجميل فتح محل جزاره على اول الشارع وكان زوجى رحمه الله عندنا
ذهبت معه لشراء طلبات المنزل قابلنا الجزار بكل الترحيب والاحترام كون عندن صوره ايجابيه حسنه عن المحل
واعجب زوجى بطريقته فى التقطيع والميزان
استقر الراى على التعامل معه وتركت عدد لاياس به من الجمعيات ومحلات الجزاره بعد ان كنت قد جربت الشراء منها زمنا طويلا
واخيرا رصى اولادى على ما اقدمه لهم ولم اعد اسمع السؤال التقليدى عن ( العضمه )
مره كنت رايحه المدرسه وراكبه تاكسى وكان وقتها فى ازمه فى المواصلات ..ولما شاهدت احد العاملين فى اجزاره يبحث عن عربه طلبت من السائق ان ناخذه معنا
وفى الطريق دار بينهما حوار
قال :احنا ( بهايمنا احسن بهايم ) علشان بنيمهم على ( الجله ) الواحد منهم يهضم وهو مستريح
مش الجزار فلان اللى بينيم ( بهايمه ) على الاسفلت علشان بيكسل ينظف تحتها يقوم يمشى الميه فى الخرطوم ويغسل الاسفلت
لكن احنا بهايمنا نايمه ومرتاحه
والى لقاء اخر ان شاء الله فى
حكاوى الزمن الجميل : ماما عطيات

حكايات قبل النوم

ح

كايات قبل النوم.........(1)..( كن عنوان للجمال بابتسامتك واخلاقك )
صلوا على النبى
كان ياما كان ما يحلى الكلام الا بذكر النبى عليه الصلاة والسلام
.........
كان ياما كان فى سالف العصر والزمان امير فى بلد الناس الطيببن كان هو مش طيب وبيعامل الناس بتكبر واحتقار حتى العمال اللى شغالين عنده فى القصر بالليل والنهار
كان قلبه قاسى جدا
فى يوم من الايام قابل على باب القصر عجوزه لابسه شبشب وملابس متبهدله
بص لها باحتقار وزعق فى الحراس وقال لهم : مشوا العجوزه دى من هنا ؟ّ
قالت له : قبل ما امشى عايزه اقولك حكمه يمكن تنفعك طول ايامك ؟!
يا مولاى الامير فيه ناس زى الكتاب الرائع الثمين غلافه عادى وغير جذاب
وفيه ناس ذى الكتاب غلاف رائع وجذاب لكن محتواه فارغ
ياريت يا مولاى الامير متخليش الغلاف يخدعك عن حقيقة المحتوى
زعق الامير بصوت عالى وقال للحراس : ارموها بره
صممت العجوز على ان تعطيه درس عملى فى الاخلاق حولت الخدم والحشم الى ادوات المائده: الطباخه براد شاى واولادها الفناجين والحارس الى شمعدان...وهكذا وهكذ....؟!
واعطته ورده كل يوم تقع منها ورقه وقالت له : اذا لم تتغير اخلاقك الى الاحسن ويحبك الناس حتى ولو كان فرد واحد ستظل هكذا انت وقصرك المسحور ...؟!
مرت الايا...م وحضرت فتاه جميله تبحث عن والدها ولما علمت انه محبوس طلبت من الامير ان يطلق سراحه وتظل هى بدله فى الحبس ؟!
وكانت فرصه لها ان تعلمه :
ان الاخلاق الطيبه ودفىء اللسان والابتسامه هى الاسلحه التى تخطف بها القلوب
......... وقبل ان تقع اخر ورقه من الورده انتهى السحر ورجع الامير والعمال والقصر ذى ماكانوا
وتوته توته فرغت الحدوته...... حلوه ولا ملتوته....؟!
(تيته عطيات )

انا والمذاكره

حكاوى الزمن الجميل....73......انا والمذاكره
سنة 1959كنت فى المعهد العالى للتربيه الرياضيه قبل مايبقى كليه
كانت الدراسه اربع سنوات اول سنه كانت داخليه اجبارى وكنت لما اروح البيت فى الخميس والجمعه كنت بذاكر ادام المرايه ( اتمرن على الجراند كار وعلى حركة الميزان ) فكانوا اخواتى يضحكوا ومش مصدقين انى بذاكر ؟!
مرت الايام ودخلت كلية الاعلام وانضم اولادى الى اخواتى فى الضحك على طريقتى ف المذاكره
كنت باجلس امام التلفزيون اراقب كل كلمه فى برامج الحوار ونشرات الاخبار وخصوصا باللغه الانجليزيه( لزوم مادة الترجمه الاعلاميه )
والان وانا جالسه على النت محدش منهم مصدق انى بذاكر ( النشر الالكترونى بكلية الاداب )
وحتى لما رحت السينما فيلم اسماعيل يس فى الجيش اول ماظهر كنت برده بذاكر ؟!
كنا بندرس التربيه العسكريه ماده اساسيه ( لليمين در .... للشمال انظر.. كتفا سلاح واحد اتنبن تلاته هوب )
فى يوم من الايام اتاخرت على الطابور لقيت البوابه مقغوله وكل زميلاتى فى الشارع ولقيتنى ماشيه معاهم الى السينما التى لاتبعد سوى بضع خظوات كانت التذكره ب8 مليم وعند الدخول وزعوا علينا قراطيس اللب
ب 2 مليم باقى القرش صاغ
وانا ماشيه معالقطيع كنت باترعش من الرعب وكل ما اشوف عربه استروين سوداء كنت افتكره والدى
الحغله كانت من عشره لواحده ....واحد افلام اسماعيل يس .....
اول ماظهر الشاويش عطيه الناس كلها كانت بتضحك وتصقف وفجا اتقطع الشريط وبقت الناس تشتم ( يا ابن الست اللى مش نضيفه ) قطعت الفيلم ليه ؟وفجاه وقفت جارتنا اليونانيه وتفول بصوت عالى : انا مش نضيفه ؟! انا ام اللى بيدور الفيلم؟!وقلبى كان حيقف لما الصاله نورت ولقيت اختى الصغرى فى الكرسى اللى ادامى ....لاحظت الرعب اللى انا فيه فالت لى : متخفيش ... متخفبش ما انا زيك ؟!كل هذا الخوف اللى شعرت به فى هذا اليوم جعلنى طوال عمرى لا اذهب الى اى مكان دون علم والدى ثم زوجى رحمهما الله .. ولان اخبر ابنى حفظه الله
والى اللقاء فى حكايه جديده من جكاوى الزمن الجميل
( ماما عطيات )

صنع فى الصين

يوم ..بعد...يوم...........(9)............صنع فى الصين
انا كنت نايما الساعه 8 ذى كل يوم صحيت على خبط على الشباك اللى جنب سريرى الساعه 9 وانا مش متعوده حد يجيلى بالليل
قلت : مين ؟
قالت: انا ياتيته جايبه لك هديه...افتحى الشباك
قلت : فين مفتاحك؟ امال انا عامله لكم المفاتيح ليه ؟
قالت : نسيته افتحى الشباك
قلت : لا الشباك صعب عليا ...اصبرى شويه على ما اقوم من مكانى وامشى لغاية الباب
كلمة هديه بتفرح حتى لو كانت فى نص الليل
اخدت الهديه عباره عن غوايش شكلها رائع اللى يشوفها يقول عليها ذهب
الحقيقه انا احب الغوايش وكان عندى منهم ذهب ولكنى لم احتفظ بهم وكنت اهدى منهم او افك الازمات
مره كنت لابسه غوايش كتير مش ذهب فضلت احدى قريباتى تنظر اليهم بطريقه افزعتنى وكانت تقول : جابت دا كله منين ؟!
وتمنيت لو كان مكتوب عليهم ( صنع فى الصين )
وبقيت كل ماحد يسلم عليا ويدقق النظر فيهم اقلعهم واديهالهم واقول : الواحده ب10 جنيه
صحيح (الكحكه فى ايد اليتيم عجبه . ).وايه المانع ان ربنا سبحانه وتعالى يرزقنى بالذهب اشكال والوان ..وانا يامه بعت ذهب من اول الحلقان الى الخواتم والغوايش والكردان
والى لقاء اخر فى يم ..بعد يوم من يومياتى
ماما عطيات

سبقنى

يوم ..بعد... يوم........(3)...........سبقنى
لما كنت بدرس فى كلية الاعلام كان لى زميل قريب منى فى السن وفى ارقام الجلوس
سالته يوما عن سبب التحاقه بالكليه هل يرغب فى الترقيه او فى زيادة المعاش ؟ اخبرنى انه على رتبة وكيل وزاره
وانه يحب العلم من اجل العلم فقط ...؟!فى يوم من ايام الامتحانات شديدة الصعوبه سمعته بيقول ( يالطيفا لم تزل الطف بنا فيما نزل ) التفت اليه وقلت : ايه يعنى لو رسبنا يا استاذعلى
قال : مفيش وقت يا حاجه ...العمربيجرى
مره فى الامتحان نسى قلمه الرصاص على الفور قسمت قلمى واعطينه النص تاثر جدا وشكرنى
نظرت الى كراسة اجابته وجدتها منظمه ونظيفه والاجابه مكتوبه بخط جميل ورائع
كنت اعتقد انه سيكون الاول على الدفعه وكان باقى الزملاء يعتبروه الاب والمعلم لهم كانوا يجتمعون فى منزله للمزاكره وكان يقوم بحق الضيافه على احسن وجه ولم يبخل بوقته او نصائحه لاحد
كان يحب الصحافه مثلى ويرغب فى تحقيق حلمه القديم مثلى
كان يرى انى قدوته فى الصبر والاصرار على النجاح وكنت ارى فيه الزميل المخلص الذى لايبخل بما علمه
مرت الاعوام.......عام ورا عام حتى وصلنا الى لحظة اعلان النتيجه النهائيه لاخر تيرم
جلسنا ننتظر حضوره ولكنه تاخر كثيرا وهو المعروف عنه الانضباط والمحافظه على المواعيد
اتصل به احد الاصدقاء فلم يجد سوى النواح والنحيب مات رحمه الله يوم اعلان النتيجه وبدلا من تهنئته جلست مع الزملاء نقرا له الفاتحه
الله يرحمه سبقنى وذهب الى ربه الكريم
والى لقاء اخر ان شاء الله فى يوم ..بعد يوم من يومياتى
ماما عطيات

همسة عتاب

حكاوى الزمن الجميل.....(144

)..........همسة عتاب
وانا صغيره كان فى يدى ( شامه ) ..حسنه .... وكانت جدتى تلاعبنى وتقول :ايه اللى فى ايدك دا يا تيتى ؟
اقول : حسنه يا ستى ؟!
تقول وهى تضحك : الله يحنن عليكى
دعاء جميل جدا افتقده هذه الايام
راح فين الحنان ...راحت فين الاحاسيس المرهفه ...راحت فين الكلمات الحانيه ؟
كانت جدتى اذا تقدم لها سائل اما ان تعطيه او تقول له ...يحنن...
وكان كل كلامها حلو وكل كلمات اهالى المنصوره كان حلو
كانت النفوس صافيه والقلوب رايقه ...افتقدت هذا الدعاء من كام يوم .....؟!
كنت مريضه وابتى تقوم بطلباتى وفى المساء قالت لى : نامى شويه ياامى علشان ترتاحى واطفات الانوار وقبل ان تخرج من الحجره دق جرس الباب بشده دق متواصل وسريع
عندما فتحت الباب دخلت منه امراه مندفعه وتسال غنى يصوت عالى حتى وصلت الى ...جلست واخذت حق الضيافه ولم تفصح على ماتريد ( ايه سبب الزياره ) او سبب هذه الدخله المفزعه ولم نكن اصدقاء
تكرر الموقف فى عدة مرات ومن عدة اشخاص وفى ساعت الراحه وليس بيننا صداقات
احتاج دعائك ياستى لو كانت فيه حنيه كانوا سابونى ارتاح شويه
والى لقاء اخر ان شاء الله مع
جكاوى الزمن الجميل ( ماما عطيات )

شارعنا نظيف

يوم ...بعد يوم.........(2 )....شارعنا نظيف
يسكن فى شارعنا منذ سنوات طويله مدير عام فى احدى الشركات ...كان مثال طيب للجار الصالح لم يكن يتاخر فى قضاء حوائج الناس واشتهر فى المنطقه بعد ان انقذ سيده فاجاها الوضع على السلم
وبسبب شهرته وتواصله مع الجيران كنا نقول عنه انه يصلح (شيخ حاره )
منذ ان اتحال على المعاش وهو مهتم بنظافة الشارع ...؟ّ
استعان باحد الكناسين وكل يوم فى الصباح الباكر ينزل الى الشارع ويشرف عليه بنفسه
كنا نسمع بعض العبارات متكرره كان يقول بصوت عالى ( ارجع ) اذا شاف حد بيترك كيس القمامه على جنب
ونسمعه يقول اتناء خروج الاولاد من المدرسه المجاوره ( شايفك ياللى بترمى كيس الشبسى على الارض ) وينده عليه باسمه واسم العيله
ومره سمعناه بيتحاور مع احدى الجارات كانت بتقشر التوم والبصل فى البلكونه ويطير القشر على الجيران
حتى الباعه الجائلين يعملوا له الف حساب وممنوع اى حمار ان يقضى حاجته فى الشارع
كل يوم يتاكد من نظافة الرصيف ايضا حتى اذا حدثت لاحد اى مناسبه يجد الرصيف زى الفل
قلت لنفسى فين اولادك يامصر اللى بيحافظوا عليكى ..ياريت كل شارع فيه حد على المعاش يتطوع بالاشراف على النظافه
لو كل واحد نضف ادام بيته حينضف الشارع كله
ولو كل الشوارع نضفت البلد كلها حتبقى زى الفل
والى اللقاء فى يوم بعد يوم
( ماما عطيات )

ظرف طارىء

حكاوى الزمن الجميل............143............ظرف طارىء
كانت مهنة التدريس هى الغالبه على معظم افراد اسرتى من اول جدى رحمه الله العالم فى الازهر الشريف وامى رحمها الله المعلمه بمعلمات المنصوره وعمى الاستاذ الفاضل مدرس الثانوى وزوج خالتى ايضا الى جانب اربعه من شقيقاتى ....ثم انا
كانت عندى رغبه دائمه فى الحصول على شهادات ...كنت اعتبرها سلاح وامان من الفقروفعلا كنت عندما ابحث عن عمل ابحث عن المؤهل المطلوب واقدم الشهاده الخاصه به ونفعنى ذلك كيرا
كنت احيانا اعمل مدرسة اقتصاد منزلى ..وساعات ابقى مدرسة تربيه رياضيه او تربيه دينيه
وعندما عدنا للوطن تحت تاثير ظروف خاصه وبدات فى البحث عن عمل جديد لم تكن امامى صعوبه وبفضل من الله حصلت على وظيفه فى احد المدارس الخاصه
فى يوم من الايام كنت اجلس فى مكتبى المتواضع حضرت احدى السيدات تبحث عن عمل ؟
كانت قادمه من لسودان بعد ان توفى زوجها وترك لها ثلات اطفال
كانت لاتعرف القراءه والكتابه ولا تعرف حتى كيف تعمل عامله ؟ كانت تعيش فى قريه سودانيه لها طريقه تختلف عنا فى بناء المنازل
فكرت بسرعه وقلت لو قابلت المسؤله عن العاملات لن توافق عليها وكان من حسن الحظ ان غرفة المعمل كانت فاضيه
اخذتها من ايدها واخذت الجردل و ( الخيشه ) واعطيتها الدرس الاول فى طريقه التنظيف وكيفية مسح البلاط وكل ما هو مطلوب من نظافة الفصول وفضلت معاها الى ان اتقنت العمل وفهمت ايه المطلوب ووافقت الاداره على تعينها
ومرت الايام واستمرت 20 سنه فى نفس المدرسه الى ان وصلت الى المعاشى
حضرت لزيارتى منذ يومين وقد انقطعت اخبارها عنى سنوات طويله
سالتها عن اولادها علمت انهم الحمد لله تخرجوا من جامعات القمه
وقالت انها اشترت شقه : قلت بكم ؟
قالت 140
قلت : 140 جنيه فى الشهر
ضحكت وقالت : يا ماما عطيات 140 الف جنيه شقه تمليك
الف مبروك يا عزيزتى ...الحمد لله انى علمتها مهنه بسيطه فى وقت قليل كانت فاتحة خير عليها
والى لقاء اخر ان شاء الله مع
حكاوى الزمن الجميل ( ماما عطيات )

انا اللى جبته لنفسى

حكاوى الزمن الجميل.......( 70 )......انا اللى جبته لنفسى
كان عمرى وقتها اربع سنوات وكنا نقيم فى منازل شركة مصر للغزل والنسيج كفر الدوار
الله يرحمه طلعت حرب كان مخلى الشركه نموزجيه فى كل شىء...فتحت عنيا على الدنيالقيت كل شىء حولى نظيف ومرتب حتى العربه التى كانت تخرج ( الزباله ) من البيوت كانت رائعه وكانها عربة سندرلا ...؟!كان يجرها حصان جميل جدا ونظيف مكنش ( بغل )كان يحرك ذيله وهو بيجرى من السعاده كانه ينقل زهور
السائق هو عم اذدحمد بملابسه الزرقاء النظيفه والمكويه وكانت زوجته الحاجه ( الدايه ) كنت افرح بزيارتها لنا معناها فى طفل حيتولد..وسبوع..وشمع ...وحفله وغناء ( يارب يا ربنا تكبر وتبقى قدنا )
كنت كل يوم عندما اسمع النداء ( الزباله يا تيتى ) افتح الباب واجرى على العربه واجلس مكان السواق وتكونت صداقه بينى وبين الحصان...عندما يرانى يحرك راسه يمين وشمال وكنت افضل الف معاهم وعند عودتى للمنزل يكون الحمام فى انتظارى فى عز البرد
كنا فى الزمن الجميل نستعمل الورق قبل اختراع النايلون وكانت الاوراق تذوب فى الارض وتقويها وتنشطها ولم تكن مكشوفه ومقززه .... مرت الايام ودخلت الروضه وكانت معى فى الفصل بنت عامل النظافه وطنت ( الدايه ) وفى يوم من الايام قالت لى : بابا جاب لى عروسه بتقول بابا وماما
كنا سنة45 ولم اكن سمعت عن هذا ؟!ذهبت معها الى منزلهم للفرجه على العروسه ...
ابهرتنى الجلسه العائليه على الطبليه....جلست بينهم واكلت رنجه لم اذق اطعم منها طوال حياتى وضحكت ..ولعبت...ونسيت اننى لم استاذن والدى ..
طبعا اكلت علقه مكلتش زيها طوال حياتى
صحيح انا كنت طفله ...بس انا اللى جبته لنفسى ....؟!
والى لقاء اخر ان شاء الله مع حكاوى الزمن الجميل
( ماما عطيات )

الرايه البيضاء

حكاوى الزمن الجميل.......( الرايه البيضاء ).....67
صاحب السلم العالى..والرايه البيضاء ..والحمراء وايضا السوداء
صاحب الصفاره الحاده والامر النافذ ....( الغطاس )
فى الزمن الجميل عندما كان شاطىء البحر فى الاسكندريه المتنفس الوحيد لكثير من الاسر والعائلات
كان بمجرد الحصول على اجازه سواء فى الصيف او الشتاء كان الشاطىء يتزين وتصبح عروس البحر فى اجمل زينه لاستقبال الزائرين
كنت ترى الشماسى الملونه مصفوفه بطول الشاطىء...وكانت الرمال بيضاء ناعمه والهواء نقى يشفى العليل
لون البحر كان صافى وتتراقص امواجه فرحا وطربا والموجه تجرى ورا الموجه عايزه تطولها
كانت الناس تحت الشماسى تتعارف وتتواصل وتكون بينهم الفه وصداقات تستمر طول العام وكثير من الفتيات كانت بتتخطب على الشاطىء بعد تعارف الاسرتين طبعا
اهم شخصيه كانت الغطاس المسؤل عن السلامه داخل الماء ..فكان الشاطىء مقسم الى اقسام ومحدد مسؤليه كل واحد من الغطاسين وكانت ديما عندهم تدريبات على الانقاذ طول العام وفى عز الشتاء ومع ارتفاع الموج
يسلام على الايام الحلوه اللى قضيناها على الشاطىء كان كل شىء معد على اعلى مستوى الحمامات نظيفه وبها اكتر من دش ماء حلو وحارسه لحمام النساء وحارس لحمام الرجال وججرة البوليس وحجره للصلاه وحجره للاسعاف وحجره لغسيل الفاكهه والمواعين
كانت السباحه فى البحر حسب لون الرايه الاسود : ممنوع العوم اليوم
الاحمر : الموج عالى ممنوع نزول الاطفال
اما الرايه البيضاء فهى كانت اول مانبحث عنه عند وصولنا الى الشاطىء
بل كنا ندعوا قبل خروجنا من المنزل ( يارب النهارده تكون الرايه بيضاء )
من الاشياء الطريفه انه عندما كان يمر موظف البلديه لتحصيل الضريبه
( قرشين صاغ ) عن كل شمسيه كنت اسمع حولى كل واحد يقوله ( عم عبد الهادى ) وكانها كلمة السر اتفق عليها الجميع حتى لايدفعوا( النص فرنك) وفى يوم من الايام لاحظت المحصل وهو يهمس لاحد الاشخاص ويشاور على بعض الشماسى نظرت خلفى فاذا هو جارنا ( عم عبد الهادى ) كان رجل ودود وافق على ان يكون عم الجميع وارسل لهم التذاكر على حسابه الخاص
والى لقاء اخر ان شاء الله مع حكاوى الزمن الجميل
( ماما عطيات )

ضى القناديل ...تكملة ماسبق

حكاوى الزمن الجميل....ضى القناديل....تكملة ماسبق
قالوا: ( اللى يعيش يامه يشوف واللى يمشى يشوف اكتر) هذا ماحدث لى ؟!لو كنت فضلت عايشه فى بيت والدى طول عمرى ما كنتش حتعرف على كل هذه الانواع من البشر..ولكنتش عرفت معنى الحكمه اللى بتقول : اذا انت اكرمت الكريم ملكته...وان انت اكرمت اللئيم تمرد
عندما تغربت وواجهت الحياه كان عمرى 20 سنه( لانى اسرعت بالنجاح من صغرى وبتعدية سنتين فى السنه حسب نطام التعليم زمان)
وعندما وجدت نفسى مع اكتر من 20 معلمه وحكيمتين فى مكان واحد كنت اقضى معظم الاوقات فى تامل حالهم ودراسة شخصياتهم وبالاستعانه بما درسته فى علم النفس اثناء دراستى للتربيه الرياضيه
اول حاجه قلت لنفسى لوعرفت نوع الشخصيه يبقه حاعرف نوع التعامل معها
طبعا كان فيهم شخصيات مختلفه وممكن تتكرر الصفات فى اكتر من واحده
كان فيهم الشخصيه المضحكه والشخصيه السمجه
اكتر شخصيه مكنتش عارفه اتعامل معاها خالص( الشخصيه الهستيريه )كانت لاتبالى باحد لابعد الحدود..حادة المزاج
اول يوم لى ...وضعت براد صغير على وابور الجاز الخاص بى وكنت واقفه امامه ولكنى نظرت من الشباك الى السماء نظره واحده وعندما رجعت بصرى شعرت بالرعب كيف تحول البراد الى حلة ملوخيه
وكنت اصحو من احلى نومه غلى الزراغيط واغانى الافراح بدون اى مناسبه ولم اعرف لها تحليل
احدى الشخصيات كنت اخاف منها ( الشخصيه السيكوباتيه )
الكذب والاستهتار وتميل الى التشاجر مع الاخرين وتتلذذبالاذيه ..دى كنت كل مره انظف الحمام واغسل الصفيحه اللى بنسخن فيها الماء للاستحمام وصفيحتى الخاصه وبخليها زى الفل وفجاه وبدون استاذان الاقيها بتستعملها وبجد كنت ابكى وهى لاتهتم
كان السرير فى الصف التانى ورائى وكانت صاحبته مدرسة علوم ( الشخصيه الانطوائيه ) حاولت التواصل معها بدون فائده تعيش فى عالمها الخاص مشغوله بنفسها فقط
كانت لى زميله... شديدة الاعجاب بنفسها وشديدة الاحتقار للاخرين ( الشحصيه النرجيسيه ) تبالغ فى الاناقه والاهتمام بالمظهر كنت اعرف ان صداقتها قائمه على الاستغلال والانتهازيه ..ولكنها كانت احدى الزميلات؟!
وكنت اتعذب من وسوسة احداهم كانت تتاخر فى الوضوء وتشعر انها لم تتوضى.... هذا قليل من كتير من انواع الشخصيات وطباعهم وكما قالوا : ( الطبع يغلب التطبع )
والى لقاء اخر ان شاء الله( ماما عطيات )

ضى القانديل

( حكاوى الزمن الجميل ) ......(7).........ضى القناديل
ضى القناديل فى الشارع الطويل الواصل بين استاد الاسماعيليه وسكن المعلمات سنة 1962..اول تعين لى فى حياتى فى مدرسة التجاره الثانويه بالاسماعيليه
وكانت اول تجربه لى فى الاغتراب عن بيت العائله وعن اخوتى وذى ما بيقول المثل : اللى معلمتهوش الاهالى حتعلموا الايام والليالى..انا فعلا....
اتعلمت حاجات كثيره جدا من غربتى الاولى استفدت منها عند الغربه الكبرى بالسودان...اول حاجه اتعلمتها الصبر ...وكيف اقوم بكل الاعمال الخاصه بى بدون الاستعانه بشغاله او اجهزه كهربائيه.....تعلمت الصمت والاحتفاظ بهمى لنفسى.....تعلمت كيف ابتسم واخفى دموعى لانى اعلم ان الناس فيها اللى مكفيها ومحدش فاضى يشيل هم حد
علشان كده لازم الواحد يرضى بقدره مهما كان ويعلم ان الله مقدر له الخيرفى كل الاحوال ويتاكد انه مش حيصيبه الا نصيبه
فى الاول كانت الامور قاسيه.... وخصوصا الاقامه فى حجره كبيره معده للداخليه فوق سطح احد المدارس الابتدائيه..... كنا اكتر من 20 مدرسه وحكيمتين وبمرور الوقت تغير الحال وقضينا اسعد الاوقات
اول مرتب استلمته بالبكلريوس كان 9 جنيهات.. ثم بعد فتره بقى 12 جنيه...يعتبر مبلغ كبير سنة 62كنا نعيش فى الشهر فى الداخليه ب 3 جنيه ( ميز ) لم نكن ندفع ايجار وكنا نشترى من( عمر افندى ) بنظام القسط نجهز نفسنا ( جهاز العروسه ) فى حدود 25جنيه فى السنه....؟!
الخير كان كتير فى الاسماعليه...ومعظم اولياء الامر كانوا بيعملوا اما فى هيئة قناة السويس ...او فى السد العالى مع عثمان احمد عثمان
وكنت عند عودتى فى اجازة نص السنه احضر معى السودانى المحمص بقشره.كان يباع بالصفيحه الكبيره ...اما فى الاجازه الصيفيه كنت احضر معى كميه كبيره من ( الشمام اوالمانجه تكفى ا الاهل والجيران وكل من تصل اليه الرائحه
وراحت ايام.....وجت ايام......والذكرى الحلوه عمرها ماتنام
والى لقاء اخر ان شاء الله فى حكاوى الزمن الجميل
( ماما عطيات )

صبر القمر

حكاوى الزمن الجميل........(91 )..........صبر القمر
قالوا زمان : ايه اللى رماك على المر ؟ قال : اللى امر منه...كانت لى جاره فى السودان اسمها ( الصبر الامر ) وكان زوجها بيناديها بصبر القمر ؟!
كانت لها حكايه شبيهه بحكايات مسلسل ( رودز ..الجزور )شاهدته ضقائق معدوده وفضلت ابكى ايام ولم اكن اعرف ان هناك قصص واقعيه اكتر منه ايلام
قالت : ان والدتها كانت طفله صغيره بترعى البقر مع القبيله بجنوب السودان هجمت عليهم ( الجلابه ) تجار الرقيق واخدوا كل السكان
قالت اشتراها رجل مصرى غنى جدا ومن عائله مشهوره واحسن معاملته وعرفها على اسرته فكانت تقضى معهم يوم الجمع وكان لها اشقاء من اماء ايضا كانت تقابلهم
كانت مشكلة تجارة الرقيق فى الزمن الماضى من اهم النقاط الساخنه فى تاريخ السودان
مره حضرت لزيارتنا امراه كبيره فى السن وعندما دخلت الحجره خلعت الشبشب ودخلت حافيه وعندما شاهدت زوجى القت بالحجاب من على راسها بسرعه وبحركه ملحوظه ؟!
عرفت فيما بعد انها كانت من اماء الجد الكبير فى العائله وكانوا فى الزمن الجميل يفرقوا بين الامه والحره بتغطية الراس
كانت بعض اسماء البنات فى المدرسه غريبه عنى وكنت اجد ان الاسم ليس ثلاثى ولا رباعى فقط ( فلانه ادم ) قالوا يعنى الاب غير معروف وكانت عندى كابتن فريق الطائره اسمها ( غلاسه ) وكان يناديها الحكم عادى جدا ...الكره مع غلاسه..اوت يا غلاسه. ....اخ
وقالوا ان من اسباب تجارة الرق فى الماضى البعيد هو زيادة الطلب على الحمالين لحمل البضائع وكان استخدام الابل مكلف لارتفاع ثمنها وتكاليف رعايتها بينما كانت تكاليف المسروقين وتغديتهم وحراستهم اقل بكثير
كان الطلب شديد على الصبيه اعمار من 12 الى 15 سنه كان تمن الواحد خمسه جنيه مصرى
والى لقاء اخر ان شاء الله مع حكايه من
حكاوى الزمن الجميل
ماما عطيات

ولا قدك 100 يا ابو العين العسليه

ولا قدك 100 يابو العين العسليه
( اعاده )
حكاوى الزمن الجميل...... (11)..... ولا قدك ميه يابو العين العسليه
فى الستينيات كان الاهتمام كبير بالتربيه الرياضيه والمرشدات فكان فى كل مدرسه فريق لكل لعبه الى جانب فريق المرشدات.. ومن حبى لحياة الكشافه انشات فرقة جواله اهليه من النساء.. كنا يوم الجمعه نذهب الى حدائق نمره ( 6) فى الاسماعيليه سيرا على الاقدام او بالدراجات
سكان الاسماعيليه يعرفون هذه الحدائق كم هى جميله وهادئه ونظيفه و اقرب مكان تطل به على قناة السويس....كانت تمر امامنا السفن بقيادة المرشدين والملاحين المصريين... كنا نسمع اغنية محلاك يا مصرى وانت على الدفه .. والمركب عامله فى القنال زفه شاورلهم.....الخ) المهم اننا كنا بنصقف لهم ونشاور لهم... وفى احدى المرات سمعنا المكرفون بوضوح ( ولا فدك ميه يابو العين العسليه )... برده صقفنا لهم وحيناهم... كنا فاكرينها اغنيه وطنيه...؟حتى علمت من سنوات قريبه ان احد المرشدين على السفينه كان يقصدنى انا ..واكتشفت ان عيونى كانت عسليه !
لم يكن من السهل فى ذلك الزمان تعين قائدات للمرشدات ..كانت تجرى لنا عدة اختبارات فبل استلام الشاره والدبوس
احد هذه الاختبارات كان فى معسكر بالهرم و حضرت لاختبارنا مفتشه من سويسرا كنا نخاف من امتحاناتها وكانها :
ليدى بادن باول )مؤسسه المرشدات والجواله )
كانت تعمل تفتيش مفاجىء على كل شىء وتعطى الدرجات حتى ترتيب حقيبة الملابس الخاصه وتبحث عن الابره والخيط هل لون الخيط مناسب مع هدومنا او لا...
ودرجات على تسوية السرير لازم نشد الملايه من جميع النواحى ترمى القرش ينط لفوق..مره ادتنا علبه صفيح صغيره بها قليل من الماء .. وبيضه نيه.. وقليل من الدقيق فى قرطاس ... وعود كبريت واحد ؟ وفى وزمن محدد علينا اعداد افطار فى الخلا... وكل واحده كانت فى مكان لاترى الاخرى
الحقيقه انا لخبط الدنيا سلقت البيضه فى الميه والمفروض انى كنت احافظ على الميه للشرب ولعجن الدقيق وكنت اشوى البيضه فى الرماد المتبفى من النار
كنا عشرين قائده منجحش منهم غير (7) وكان ترتبيى السابعه....
( مع تحيات: ماما عطيات)

بركة رمضان

يوم بعد.... يوم ....( 42 ).........بركة رمضان
اكتر حاجه بحبها فى رمضان هى لمة العيله على الفطار واحب قوى اتاملهم ساعة المدفع ميضرب ...كل واحده بتجرى فى ناحيه ...اللى بتحضر الكبيات للعصير ..واللى بطلع الصينيه من الفرن ...واللى بتضع اللمسات الاخيره على سلطة الزباذى اليوميه
واانتظر موزع البلح الذى يمر على الجميع فى البت كله
حقيقى انها لحظات رائعه
عندما اشاهد هذه اللقطات فى احد الافلام فى غير رمضان اشعر بنفس الاحساس الجميل بالايام السعيده التى تمر سريعا
ايام كلها بركه فى كل شىء واى حد يلاحظ بعد الفطار كمية الطعام التى تبقى فى الاوانى والحلل
قالوا البركه فى الاكل الجماعى يعنى لو كل واحد وصل فى ميعاد مختلف واكل لوحده تقل البركه
من اول يوم فى رمضان حتى الان كل يوم اسئل نفس السؤال : تحبوا تفطروا ايه بكره ان شاء الله ؟
كانت الاجابات سريعه ومتنوعه وكانت مائدة الافطار بترضى الجميع ..اما اليوم 11 رمضان سالت نفس السؤال فلم اجذ حماس فى الرد بل وجدت حماس من نوع اخر...؟!
لاحظت حركة نشاط غير عاديه فى المطبخ وبعض الاسئله عن بعد :
- فين المفرمه اللى بنعمل بيها البسكويت ؟
وفين مناقيش الكحك ؟
- مضرب البيض دا شغال ولا لا؟
- صوانى الفرن اللى كانت هنا راحت فين ؟
انتبهت بعد ماشربت الشاى والقهوه وفوقت قلت فى ايه ؟
قالت احداهن كل سنه وانت طيبه يا تيته ... احنا دخلنا فى العشره بتاعة (الحلق )
قلت يعنى ايه
قالت العشره الاوائل للعزومات والانواع المختلفه من الطعام والشراب سموها عشرة ( المرء ) الشوربه
والعشره التانيه لعمل البسكوت والكحك والغريبه ( الحلق )
اما العشره الاخيره لخياطة ملابس العيد ومفروشات ليلة العيد سموها ( خرق )
قلت : مين اللى قالكم الكلام دا ؟!
رمضان اوله رحمه ...واوسطه مغفره ...واخره عتق من النار
والى اللقاء ان شاء الله فى يوم اخر من يومياتى
يوم ...بعد يوم ....( ماما عطيات )