الأربعاء، 16 نوفمبر 2016

جين اير

حكاوى الزمن الجميل ....33..................( جين اير )
وانا فى تالته ثانوى كان علينا قصة ( جين اير لشارلوت برنتى ) وكان بيدرسنا مستر شاب ....وسيم....ومتزوج حديثا....
كان المدرس فى الزمن الجميل عنده اخلاص ووفاء للمهنه...
مره يشرح الدرس بالعربى ..ومره يقراه بالانجلش... ومره يكتب على السبوره... ومره يخلينا واحده واحده تقرا ويصحح لها الاخطاء
كنا سبع بنات فى الفصل...منهم اتنين مخطوبات...واحده والدها تاجر ذهب.....وواحده والدها تاجر قطن .... وكانت الشهاده لاتهمهم
كنت احب حصة اللغه الانجليزيه لانه كانت فسحتنا العائليه كل اسبوع مشاهدت فيلم اجنبى بسينما مترو بمصاحبة الوالد والوالده والاخوات ..
تكونت عندى بعد فتره الطريقه الصحيحه لنطق بعض الكلمات حتى انه عندما كانت تحضر المفتشه كانت تفخر بى ...
اما المستر فكان دائما عابسا...صارما...لاشىء يعجبه....؟!
يوم 1 مارس فى فى يوم ميلادى السادس عشر كنا عاملين حفله عائليه بهذه المناسبه....طبعا (16) سنه هو احلى عمرتتمنى اى طفله الوصول اليه
وكاد يكون اخر يوم فى عمرى...تسرب الغاز من السخان واغمى على واسعفنى الطبيب....بس ياخساره الحفله باظت...؟ وتانى يوم ذهبت الى المدرسه ولم اكن
اعلم ان كارثه اخرى فى انتظارى ...كان المستر طلب كتاب جين اير من الفصل
واعطيته كتابى بكل برائه وسزاجه....
ولكنه اكتشف انى اعلم بالقلم على الحوارات الرومانسيه بين البطل والبطله فقط وسايبه باقى الكلمات....زمان كان هذا يعتبر ( قلة ادب )...واعطانا درس قاسى جدا فى الاخلاق والادب ....واخذنا حصه كامله فى معنى الحياء...وعلمنا ان الكلام العاطفى مكانه الكتاب فقط يعنى ملناش دعوه بيه ؟!
رحم الله الاستاذ علمنا الحياء ولم يكن يعلم اننا سنعيش فى زمن ضاع فيه الحياء...
الى لقاء اخر ان شاء الله فى حكاوى الزمن الجميل( ماما عطيات )

ليست هناك تعليقات:

إرسال تعليق