الأربعاء، 5 مارس 2014

كيس ارز...

حكاوى الزمن الجميل......( 48 ).....كيس رز......
فى يوم من الايام واناجالسه مع اسرتى امام التلفاز فى ام درمان لقيت الرئيس ( نميرى ) وقتها بيكرم الملحق العسكرى المصرى فى احتفال كبير على الهواء مباشر ه
اول ماشفته صرخت من الفرحه وقلت لزوجى من فضلك
ودينى اسلم عليه
وكانت مفاجاه عندما دخلنا مكتبه انه نادانى بنفس الاسم الذى كان ينادينى به فى حصص التربيه العسكريه اثناء دراستى بكلية التربيه الرياضيه اخر الخمسينات واول الستينات
قال : عامله ايه يامجر مبسوطه فى السودان ؟!
لم اصدق ان هذا الرجل النبيل مازال يذكر احد تلميذاته
رغم فوات عشرات السنين
والمفاجاه الاخرى انه احضر اسرته وجاء لزيارتنا فى ام درمان
لن انسى ماحيت هذا اليوم الذى شرفنى فيه ولن انسى علم مصر الحبيبه يرفرف على عربة السفاره المصريه
وسيادة الملحق العسكرى الحاصل على ( وسام النيل من الطبقه الاولى ) يزورنا فى منزلى .......
هو ده الزمن الجميل.......
مرت الايام وذهبت لوداعهم قبل سفرهم للاجازه ......
سالتنى زوجته رحمها الله : مش عايزه حاجه من مصر اجيبها لك وانا جايه...؟!
كنت بخاف اتكلم قدامه ...فى الحقيقه هو ربانا تربيه عسكريه صح وكنا من كتر الخوف يتهيا لنا انه واقف وراء الشجر
لاحظ انى مازلت خايفه او محرجه ....؟!
فال لى : ( متخفيش.....قولى لو عايزه اى حاجه... انا معايا الحقيبه الدبلوماسيه )
الحقيقه... انا مفهمش يعنى ايه.....بلعت ريقى بصعوبه... واستجمعت كل شجاعتى
وقلت : عايزه رز مصرى
سكت ....ولم يعلق......وقبل ان اصل الى المنزل كانت شكارة الرز قد سبقتنى......
والى لقاء اخرانشاء الله مع حكايه جديده من حكاوى الومن الجميل
( ماما عطيات)

ليست هناك تعليقات:

إرسال تعليق