حكاوى الزمن الجميل.......( 62 )......فدادين خمسه
وانا صغيره كنت باسمع شاديه فى الراديو بتقول : سبع سواقى كانت بتنعى ..على اللى نابها من المظالم ..قضت حياتها تدور وتدعى ...الله اكبر عليك يا ظالم
كنت اتنهد واسرح واقول ياترى ايه اللى حصل للسواقى
مرت الايام وفى سنة 1962كان عندنا معسكر اعداد القاده فى الفيوم وشوفت بعينى السبع سواقى وسمعت صوتهم الحزين؟
كانت الفيوم هى اجمل بلد من 16 بلد اللى زرتها فى مصر ...ومازالت صورتها الجميله مرسومه فى خيالى حتى اليوم ...قالوا لنا ان مدرجاتها الخضراء اجمل من المدرجات بسويسرا.
ولم انسى الهدوء النفسى الذى كنت اشعر به وانا جالسه على شاطىء بحيرة قارون
كان المعسكر فى ( عين السليين ) يضم معلمات التربيه الرياضيه والموجهات كنا نعتبر الموجهه اخت كبيره لنا او ام ونكن لها كل التقدير والاحترام وتعلمنا منهم الكثير من المعانى والقيم ولم تكن حصص التربيه الرياضيه بالنسبه لنا مجرد ملا فراغ الجدول المدرس بل كنا نطبق علم النفس اللى درسناه
الله يرحمه الدكتور عبد العزيز القوصى لم احزن فى حياتى على كتاب فقدته الا كتاب علم النفس التربوى
لم يكن الاهتمام بتدريبنا فى المعسكر على تنمية المهارات عند الطالبات فقط ولكن ايضا بتكوين القدوه الصالحه والاهتمام بسلوكنا فى كل الاحوال حتى فى اداب الطعام
فى احد الايام اتفاجئنا بمشاركة الموجهات لنا على نقس مائدة الغداء ...وكان سمك ..وكانت الدرجات على الاطباق بعد الانتهاء من الطعام ..طبعا اعلى درجه على اللى لم تترك فتفوته فى الطبف وطريقة استخدام الشوكه والسكين...
واخر ليله لنا كان امتحان فى : ماذا تقدمى فى حفلات السمر ؟!
كنت اصغر الموجودات ...فغشيت من بعض الزميلات خطوات ( فدادين خمسه...خمس فدادين) لفرقة رضا
طبعا حصلت على نص الدرجه علشان كنت مكسوفه من الموجهات وعلى طول باصه فى الارض
ومن اجمل الزكريات اننا اشتركنا فى رسم النوافذ الزجاج....ياترى الرسم لسه باقى ؟!
والى لقاء اخر ان شاء الله مع حكايه جديده من :
حكاوى الزمن الجميل ( ماما عطيات )
وانا صغيره كنت باسمع شاديه فى الراديو بتقول : سبع سواقى كانت بتنعى ..على اللى نابها من المظالم ..قضت حياتها تدور وتدعى ...الله اكبر عليك يا ظالم
كنت اتنهد واسرح واقول ياترى ايه اللى حصل للسواقى
مرت الايام وفى سنة 1962كان عندنا معسكر اعداد القاده فى الفيوم وشوفت بعينى السبع سواقى وسمعت صوتهم الحزين؟
كانت الفيوم هى اجمل بلد من 16 بلد اللى زرتها فى مصر ...ومازالت صورتها الجميله مرسومه فى خيالى حتى اليوم ...قالوا لنا ان مدرجاتها الخضراء اجمل من المدرجات بسويسرا.
ولم انسى الهدوء النفسى الذى كنت اشعر به وانا جالسه على شاطىء بحيرة قارون
كان المعسكر فى ( عين السليين ) يضم معلمات التربيه الرياضيه والموجهات كنا نعتبر الموجهه اخت كبيره لنا او ام ونكن لها كل التقدير والاحترام وتعلمنا منهم الكثير من المعانى والقيم ولم تكن حصص التربيه الرياضيه بالنسبه لنا مجرد ملا فراغ الجدول المدرس بل كنا نطبق علم النفس اللى درسناه
الله يرحمه الدكتور عبد العزيز القوصى لم احزن فى حياتى على كتاب فقدته الا كتاب علم النفس التربوى
لم يكن الاهتمام بتدريبنا فى المعسكر على تنمية المهارات عند الطالبات فقط ولكن ايضا بتكوين القدوه الصالحه والاهتمام بسلوكنا فى كل الاحوال حتى فى اداب الطعام
فى احد الايام اتفاجئنا بمشاركة الموجهات لنا على نقس مائدة الغداء ...وكان سمك ..وكانت الدرجات على الاطباق بعد الانتهاء من الطعام ..طبعا اعلى درجه على اللى لم تترك فتفوته فى الطبف وطريقة استخدام الشوكه والسكين...
واخر ليله لنا كان امتحان فى : ماذا تقدمى فى حفلات السمر ؟!
كنت اصغر الموجودات ...فغشيت من بعض الزميلات خطوات ( فدادين خمسه...خمس فدادين) لفرقة رضا
طبعا حصلت على نص الدرجه علشان كنت مكسوفه من الموجهات وعلى طول باصه فى الارض
ومن اجمل الزكريات اننا اشتركنا فى رسم النوافذ الزجاج....ياترى الرسم لسه باقى ؟!
والى لقاء اخر ان شاء الله مع حكايه جديده من :
حكاوى الزمن الجميل ( ماما عطيات )
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق