حكاوى الزمن الجميل...(37 )....صافينى مره
مش عارفه ليه واحنا من جيل عبد الحليم حافظ كان ممنوع علينا سماعه...وكان صوته خطر على الفتيات...كان الراديو هو وسيلة الترفيه الوحيده فى المنزل ...وكنا فى ليالى البرد وليالى الشتاء القارصه نتجمع نحن البنات السته فى حجره واحده...كل اتنين يتشاركو فى سرير...ولكن عندما يتسرب الينا صوت الراديو من عند الجيران نتقوقع جميعا فى السرير القريب من النافذه حتى نسمع ( على قد الشوق اللى فى عيونى....ياجميل سلم )...او نسمع ( صافينى مره..وجافينى مره...ولا تنسانيش كده بالمره )
وكانت البنات فى المدرسه عندها كراسه مخصوص تكتب الاغنيه المفضله عندها واللى سمعتها من الراديو ..واحيانا يكون الصوت غير واضح فتسال زميلاتها عن الكلمات المفقوده التى لم تسمعها جيدا...ذى فوق الشوك مشانى زمانى...والصح فوق الشوق....
كان الراديودائمامفتوح على اغانى عبد الوهاب القديمه و.. ام كلثوم حتى اننا حفظناها عن ظهر قلب ....( بلبل حيران....حكيم عيون...وحبيت ظالم ياريته كان هنانى )
لام كلثوم ( انتى فاكرانى ولا نسيانى...ياللى هجرانى ياللى ظلمان ) وعلى بلد المحبوب ودينى زاد بعده والهجر كوينى....وغيرها كتير
وعند عودتى من المدرسه واثناء طلوعى السلم اسمع نفس الاغانى منبعثه من كل ا لبيوت...؟!
يا سلام على الزمن الجميل...والمعانى الجميله التى ترسبت فى وجداننا منذ الصغر....( عشق الروح ملوش اخر ...لكن عشق الجسد فانى ).لعبد الوهاب
فى رعاية الله وحفظه... والى لقاء اخر ان شاء الله فى :
حكايه من حكاوى الزمن الجميل ( ماما عطيات )
